Αυτοάνοσα ρευματικά νοσήματα: ερωτήσεις και απαντήσεις

Γράφουν οι
Κοτσαλίδου Αγγελική
Ρευματολόγος
Επιμελήτρια Ρευματολογικού Τμήματος ΥΓΕΙΑ

Γεώργιος Κήτας 
Ρευματολόγος
Διευθυντής Ρευματολογικού Τμήματος ΥΓΕΙΑ

Τι εννοούμε με τον όρο αυτοάνοσα νοσήματα;

Αυτοάνοσα νοσήματα είναι νοσήματα που εκδηλώνονται όταν ο οργανισμός κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες αναγνωρίζει τα δικά του κύτταρα ως «ξένα» και «εχθρικά» και επιτίθεται σε αυτά με σκοπό να τα καταστρέψει. Είναι νοσήματα που έχουν ευρύ φάσμα εκδηλώσεων από διάφορα συστήματα  (μυοσκελετικό, καρδιαγγειακό, νευρικό, και άλλα).  Μπορεί να προσβάλουν σημαντικά όργανα του ανθρώπινου σώματος (καρδιά, νεφρούς, ήπαρ, δέρμα, νεύρα), οπότε μιλάμε για συστηματικές εκδηλώσεις των αυτοάνοσων  νοσημάτων.

Ποια είναι τα πιο συχνά αυτοάνοσα ρευματικά νοσήματα;

Τα πιο συχνά  αυτοάνοσα  ρευματικά νοσήματα που απαιτούν διάγνωση και αντιμετώπιση από ρευματολόγο είναι: η Ρευματοειδής Αρθρίτιδα, η Ψωριασική Αρθρίτιδα, ο Συστηματικός Ερυθηματώδης Λύκος, οι Μυοσίτιδες, το σύνδρομο Sjogren, το Συστηματικό Σκληρόδερμα και οι Αγγειίτιδες.

Ποια άτομα προσβάλλονται από αυτοάνοσα ρευματικά νοσήματα;

Τα άτομα που προσβάλλονται από τα παραπάνω νοσήματα μπορεί να είναι γυναίκες ή άνδρες σε οποιαδήποτε ηλικιακή ομάδα, ανάλογα με τη φύση του νοσήματος. Ως επί το πλείστον δεν είναι νοσήματα της τρίτης ηλικίας, όπως  πολλοί πιστεύουν. Αντίθετα, στα νεαρά άτομα τα συναντάμε πιο συχνά.

Ποια είναι τα συμπτώματα των αυτοάνοσων ρευματικών νοσημάτων;

Τα πιθανά συμπτώματα των αυτοάνοσων ρευματικών παθήσεων είναι πολλά και από διάφορα όργανα του σώματος.  Συμπεριλαμβάνουν πόνο και  πρήξιμο στις αρθρώσεις,  εξανθήματα στο δέρμα, ξηρά ή κόκκινα μάτια, άφθες στο στόμα, μουδιάσματα άνω και κάτω άκρων, τριχόπτωση, επίμονο πονοκέφαλο, πόνο στην πλάτη ή στην μέση, πολύωρη πρωινή δυσκαμψία και πολλά άλλα. Τέτοια συμπτώματα θα πρέπει να οδηγήσουν τον ασθενή στο ρευματολόγο όσο πιο γρήγορα γίνεται. Πολλές φορές τα αυτοάνοσα νοσήματα μπορεί να εμφανιστούν   και  με μη ειδικά συμπτώματα όπως πυρετό, καταβολή, απώλεια βάρους, που τότε είναι ακόμα πιο δύσκολο να διαγνωστούν.

Πώς γίνεται η διάγνωση και θεραπεία  για τα αυτοάνοσα ρευματικά νοσήματα;

Εφόσον εκτιμηθούν η συνολική κλινική εικόνα του ασθενούς, ο εργαστηριακός (αιματολογικός, βιοχημικός και ανοσολογικός) και απεικονιστικός έλεγχος (ακτινογραφίες, μαγνητικές τομογραφίες, υπέρηχοι) όπου και αν  απαιτείται, ο ρευματολόγος θέτει τη διάγνωση του αυτοάνοσου νοσήματος. Λαμβάνει υπόψη πιθανά συνοδά νοσήματα και θεραπείες του ασθενούς, ώστε βάσει αυτών να εξατομικεύεται η θεραπεία, στηριζόμενη πάντα στα νεώτερα επιστημονικά δεδομένα. Για τα περισσότερα νοσήματα στις μέρες μας υπάρχουν αποτελεσματικές θεραπείες. Το πιο σημαντικό, όμως, είναι η έγκαιρη διάγνωση τους και η όσο το δυνατόν ταχύτερη έναρξη της  θεραπείας τους – γι αυτό και δεν πρέπει να υπάρχει καθυστέρηση στην αξιολόγηση του προβλήματος από τον ειδικό ρευματολόγο.

hygeia.gr