Τραγούδησαν χωρίς φόβο για την δολοφονημένη Ζωή Δαλακλίδου στην Ξάνθη- Συγκίνησε ο μικρός της ανιψιός- (photos και videos)

Για την Ζωή, την Καρολάιν, την Ελένη, την Τζεβριέ, την Γαρυφαλλιά … Πλήθος κόσμου «ένωσαν» τις φωνές τους για να πουν «όχι άλλη γυναικοκτονία»- Εκεί και οι γονείς της Ελένης Τοπαλούδη
11.03.2023 | 15:52

Τις γυναίκες που δολοφονήθηκαν βίαια από γυναικοκτόνους, αλλά και την Ζωή Δαλακλίδου από την Ξάνθη, την θυμήθηκαν, τίμησαν και μνημόνευσαν, σήμερα Ξανθιώτισσες και Ξανθιώτες με ένα ιδιαίτερα συγκινητικό τραγούδι, που διασκεύασε τον περασμένο Μάρτιο, η Ανοιχτή Ορχήστρα Αθηνών.

ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΤΡΑΓΩΔΙΑΣ

Η Ζωή Δαλακλίδου ξεψύχησε στην Ξάνθη σε ένα έγκλημα που συντάραξε τη χώρα και έγινε ταινία. Άφησε την τελευταία της πνοή  το 2012 σε ένα έγκλημα που πάγωσε τη χώρα. Ο δράστης που ομολόγησε, την ακινητοποίησε, την χτύπησε και την βίασε. Για να μην τον αναγνωρίσει, αποφάσισε να της ρίξει βενζίνη και να της βάλει φωτιά. Η 34χρονη κάηκε ζωντανή, με τους κατοίκους της περιοχής που έτρεξαν να την βοηθήσουν να μην μπορούν να ξεχάσουν τις φρικιαστικές σκηνές που είδαν. Ο χρόνος που πέρασε δεν έχει απαλύνει τις πληγές των δύο αδερφών της. Δεν την ξεχνούν ποτέ. Ένα δικό τους κομμάτι λείπει και θα λείπει όσα χρόνια και αν περάσουν.

Μουσικά όργανα, φωνές Ξανθιωτών αλλά και νοηματική γλώσσα, «ενώθηκαν», μέσω μιας αυτόβουλης παρέμβασης, στην οποία συμμετείχαν πολίτες ευαισθητοποιημένοι στην έμφυλη βία (ενδοοικογενειακή, λεκτική και σωματική) και τραγούδησαν χωρίς φόβο για την Ζωή, την Ελένη, την Καρολάιν, την Τζεβριέ, την Μαρία , την Αδαμανία και όλες τις γυναίκες που δολοφονήθηκαν.

Στην εκδήλωση συμμετείχαν τόσο η οικογένεια της Ζωής, όσο και η οικογένεια της Ελένης Τοπαλούδη.

Λίγο αργότερα, ακολούθησε πορεία προς το σπίτι της Ζωής, όπου συγγενείς, φίλοι, γνωστοί – και όχι μόνον – της Ζωής Δαλακλίδου, εναπόθεσαν ένα λουλούδι και άναψαν ένα κερί στην μνήμη της.

«Με λένε Ανίσα, Καρολάιν και Ελένη,

Με σκότωσε το σύστημα που τους ξεπλένει

Είμαι η Τζεβριέ, η Ζάκι, η Μαρία

Νεκταρία, Ανθή, Ζωή, Αδαμαντία

Στο όνομα μου γράψτε νέα, ιστορία», είπαν με μια φωνή οι συμμετέχοντες στην δράση και μίλησαν για εκείνες τις νύχτες που γυναίκες όπως η Ζωή γύριζαν μόνες στο σπίτι τους και για εκείνα τα χέρια που σφίγγουν κλειδιά, στέλνοντας το μήνυμα ότι για όλες εκείνες, γίνονται μια γροθιά και ότι «δεν είναι αγάπη ο πόνος και η βία» και πως  «όλες απαντάμε, αν αγγίξεις μία».

Η συγκέντρωση έγινε αρχικά στην πλατεία της Ξάνθης, εκεί είπαν το τραγούδι για την Ζωή και μετά όλοι προχώρησαν πεζοί και κατέληξαν στο σημείο της τραγωδίας στην πυλωτή της πολυκατοικίας όπου υπάρχει το εκκλησάκι της Ζωής. Έγινε τρισάγιο, τραγούδησαν και άφησαν λουλούδια στη μνήμη της. Συγκινητική η στιγμή που ο ανιψιός της κρατούσε το πλακάτ με το όνομα της αδικοχαμένης θείας του που δεν πρόλαβε να γνωρίσει.

thraki.com