Σπύρος Φωκάς: Ο Έλληνας «Ομάρ Σαρίφ» που ξεπερνούσε σε ομορφιά τον Αλέν Ντελόν

Ήταν από τους πρώτους Έλληνες ηθοποιούς που κατάφερε να κάνει διεθνή καριέρα και να κατακτήσει το Χόλιγουντ.
11.11.2023 | 15:00

«Αυτός ο ξερός κρότος της κλακέτας θα σε συνοδεύει σε όλες τις σκηνές της ζωής σου, σαν να ‘ναι και αυτή σινεμά μέχρι να φτάσεις στους τίτλους τέλους», έλεγε Σπύρος Φωκάς. Οι τίτλοι τέλους έπεσαν για τον ίδιο την Παρασκευή 10 Νοεμβρίου, σε ηλικία 86 ετών. Και μπορεί εκείνος να μην είναι πλέον κοντά μας, όμως το πλούσιο και σημαντικό του έργο στη μεγάλη και τη μικρή οθόνη θα είναι εδώ για να θυμίζει στους παλιούς και να μαθαίνει στους νέους τη σπουδαία και λαμπρή πορεία του στο εξωτερικό και την Ελλάδα.

Ο γόης, ο διεθνής, ο ρολίστας, ο Σπύρος Φωκάς. Ήταν από τους πρώτους Έλληνες που κατάφεραν να διαπρέψουν στο εξωτερικό κατακτώντας τόσο τον ευρωπαϊκό κινηματογράφο όσο και αργότερα το Χόλιγουντ, πρωταγωνιστώντας σε μεγάλες παραγωγές.

Ο γόης που ξεπέρασε σε ομορφιά τον Αλέν Ντελόν και η αρχή μιας μεγάλης καριέρας

Ο Σπύρος Ανδρουτσόπουλος, κατά κόσμον Σπύρος Φωκάς, γεννήθηκε στις 17 Αυγούστου του 1937 στην Πάτρα. Ο πατέρας του ήταν ταξιδιωτικός πράκτορας και η Κερκυραία μητέρα του νοικοκυρά. Η οικογένεια μετακόμισε στην Αθήνα όταν ο μικρός Σπύρος ήταν 9 ετών, τελείωσε το σχολείο στην Καλλιθέα, το χόμπι του ήταν να βλέπει πάνω από πέντε ταινίας ημερησίως και έτσι από πολύ νωρίς είχε αποφασίσει το δρόμο που θα ακολουθούσε. αυτόν της Υποκριτικής.

Και αν η μητέρα του είχε τους ενδοιασμούς της, ο πατέρας του που έβλεπε πόσο του άρεσε η μαγεία του σινεμά, τον προέτρεψε να ορμήσει! Και το έκανε! Φοίτησε στη δραματική σχολή Μιχαηλίδη και πριν ακόμα ολοκληρώσει τις σπουδές του έκανε την παρθενική του εμφάνιση στην ταινία του 1959, «Ματωμένο Ηλιοβασίλεμα» του Ανδρέα Λαμπρινού. Η ταινία προβλήθηκε στο Φεστιβάλ των Καννών και αποτέλεσε το εισιτήριο και την αφετηρία για τη διεθνή καριέρα του.

Τον επόμενο χρόνο ο Φωκάς έπαιξε στην πρώτη ξενόγλωσση ταινίας της καριέρας του, το «Morte di un amico», ιταλικής παραγωγής, που είχε το ρόλο του Bruno και του χάρισε το βραβείο ερμηνείας στο Φεστιβάλ του Λοκάρνο. Κάπως έτσι η Ιταλία έγινε το δεύτερο σπίτι του, ταίριαξε στο μεσογειακό ταμπεραμέντο του, παρέμεινε για σπουδές στη Ρώμη και κατέκτησε το ευρωπαϊκό σινεμά.

Ο ξένος Τύπος γοητεύτηκε από τον όμορφο Έλληνα, αποθέωσε το ταλέντο του και έγραψε ότι ξεπερνούσε σε ομορφιά τον Αλέν Ντελόν! Ένα σχόλιο που δεν φάνηκε να παίρνει και πολύ τοις μετρητοίς ο Φωκάς.

Ο Φωκάς συμμετείχε σε μεγάλες διεθνείς παραγωγές, όπως στις ταινίες «Όταν θέλει η γυναίκα» του Βιντσέντε Μινέλι δίπλα στη θρυλική Λάιζα Μινέλι και «Ο Ρόκο και τα Αδέλφια του» του Λουκίνο Βισκόντι, με πρωταγωνιστές τους Αλέν Ντελόν, Ανί Ζιραρντό, Ρενάτο Σαλβατόρι, Κλαούντια Καρντινάλε, Κατίνα Παξινού. Τη μουσική της ταινίας υπογράφει ο μεγάλος Νίνο Ρότα.

Κάπως έτσι «έχασε τα καλά χρόνια του ελληνικού σινεμά», όπως έλεγε ο ίδιος και αυτός ήταν ο λόγος που δεν έγινε μεγάλος σταρ, στην πατρίδα του την Ελλάδα.

Παρ’ όλα αυτά, ο ηθοποιός ήταν περιζήτητος και εντός συνόρων. Στα μέσα της δεκαετίας του ’60, επιστρέφοντας στα πάτρια εδάφη, γύρισε δύο ταινίες με τη Φίνος Φιλμ που άφησαν εποχή. Ο λόγος για τον «Εγωισμό» και τη «Στεφανία» με συμπρωταγωνίστρια τη Ζωή Λάσκαρη και σκηνοθέτη τον Γιάννη Δαλιανίδη.

Μάλιστα, απο τους Έλληνες συναδέλφους του, κατά δική του ομολογία ξεχώριζε την Έλενα Ναθαναήλ, την οποία θεωρούσε την ομορφότερη Ελληνίδα ηθοποιό, τον Μάνο Κατράκη και τον Αλέκο Αλεξανδράκη για τον οποίο έλεγε πως ήταν πραγματικός σταρ.

Όταν το Χόλιγουντ άνοιξε τις πόρτες του στον Σπύρο Φωκά

Το 1985 ο ηθοποιός κατάφερε πάρει το εισιτήριο για το Χόλιγουντ. Όταν ο ατζέντης του έμαθε ότι ψάχνουν έναν ηθοποιό για την ταινία «Το διαμάντι του Νείλου» με πρωταγωνιστή τον Μάικλ Ντάγκλας και τους ηθοποιούς Κάθλιν Τέρνερ και Ντάνι ντε Βίτο ειδοποίησε αμέσως τον Φωκά. Πράγματι, ο σκηνοθέτης βρήκε στο πρόσωπο του Έλληνα ηθοποιού αυτό ακριβώς που έψαχνε, τον Έλληνα «Ομάρ Σαρίφ».

Στα hihlights της καριέρας του στην Αμερική είναι φυσικά και η συμμετοχή στην ταινία «Ράμπο ΙΙΙ», δίπλα στον Σιλβέστερ Σταλόνε.

«Η σχέση μας ήταν τυπική και εξελίχθηκε σε αμοιβαία εκτίμηση. Ο Σταλόνε είχε συνεργαστεί με έναν ξένο Αιγύπτιο ηθοποιό, με τον οποίο δεν τα πήγαν καλά. Έτσι ήταν προκατειλημμένος αρνητικά και για εμένα. Τον πιάνω λοιπόν και του λέω: «Εγώ είμαι ο Σπύρος Φωκάς. Μην τα μπερδεύεις». Ε, αυτό ήταν. Δουλέψαμε άψογα», είχε πει ο Φωκάς για τη συνεργασία με τον σταρ του Χόλιγουντ και της δράσης.

Όμως ο Φωκάς δεν άντεξε το ψεύτικο περιτύλιγμα του Χόλιγουντ και επέστρεψε στην Ελλάδα. «Δεν το άντεξα, μου είναι μισητό. Μια ετοιμόρροπη πολιτεία που στηρίζεται στο ψέμα είναι. Δεν είναι μόνο η πόζα ψέμα, είναι και η καλημέρα και η καληνύχτα, είναι τα πάντα ψέματα», είχε δηλώσει σε συνέντευξή του στα Νέα.

Με την επιστροφή του στην Ελλάδα, έκανε αρκετούς guest ρόλους σε τηλεοπτικές σειρές όπως: Ανατομία ενός εγκλήματος, Νυχτερινό Δελτίο και Δύο Ξένοι. Τη σεζόν 2005-2007 πρωταγωνίστησε στη σειρά Της Αγάπης Μαχαιριά του Μανούσου Μανουσάκη.

Τη δεκαετία του ’90 έπαιξε σε επιλεγμένες κινηματογραφικές παραγωγές όπως «Το Πεθαμένο Λικέρ» του Γιώργου Καρυπίδη και «Μπίζνες στα Βαλκάνια» του Βασίλη Μπουντούρη. Το 2013 πραγματοποίησε και μία από τις σπάνιες εμφανίσεις του στο ελληνικό θέατρο, ερμηνεύοντας τον ρόλο ενός ηλικιωμένου ιερέα στο έργο «Τα παιδιά του πατρός» του Στέφανου Κακαβούλη.

Οι 4 γάμοι με το σημαδιακό… 10 και τα προβλήματα υγείας

Ο Σπύρος Φωκάς παντρεύτηκε τέσσερις φορές. «Είχα τέσσερις γυναίκες στη ζωή μου και τις παντρεύτηκα όλες», είχε πει σε συνέντευξή του λέγοντας ότι αμοιβές του από τις ξένες παραγωγές κατέληγαν στους λογαριασμούς των πρώην συζύγων.

Το 1958 σε ηλικία 21 ετών παντρεύτηκε την ηθοποιό Νία Λειβαδά και ο γάμος τους κράτησε 10 χρόνια. Στα τέλη της δεκαετίας του ’60 παντρεύτηκε στο νησί της Μυκόνου την αεροσυνοδό της Ολυμπιακής Βέτα Ρεμπετσέρι, με τον γάμο τους να διαρκεί πάλι 10 χρόνια. Στα τέλη του ’70 γνωρίζει την τρίτη σύζυγό του, την Ελληνοαμερικανιδα Διευθύντρια του Φεστιβάλ Ολυμπίας, Ρενέ Πάππας, με την οποία χωρίζει ξανά μετά από 10 χρόνια.

Το 2007 γνώρισε την τέταρτη και τελευταία του σύζυγο, την ηθοποιό Λίλιαν Παναγιωτοπούλου, την οποία παντρεύεται το 2013. Ο γάμος τους κράτησε και αυτός 10 χρόνια, μέχρι το θάνατο του τον Νοέμβριο του 2023.

Δεν θέλησε να αποκτήσει βιολογικά παιδιά και όπως είχε πει δεν μετάνιωσε για αυτή του την απόφαση γιατί δεν του αρέσει ο κόσμος που ζει ο ίδιος και γι΄αυτό δεν θέλησε να υποχρεώσει κανένα παιδί να ζήσει σε αυτό τον κόσμο.

Τα τελευταία χρόνια της ζωής του είχε μετακομίσει στην Κόρινθο και αντιμετώπιζε πολλά προβλήματα οικονομικά και υγείας. Στο πλευρό του μέχρι το τέλος στάθηκε στήριγμα η τελευταία σύζυγός του, Λίλιαν.

Η πυρκαγιά του Ιουλίου 2023 στην περιοχή όπου έμενε, αν και δεν έπληξε το σπίτι του, επιβάρυνε πολύ την υγεία του και χρειάστηκε να νοσηλευτεί με αναπνευστικά προβλήματα. Τον τελευταίο καιρό βρισκόταν σε κέντρο αποκατάστασης στην Ελευσίνα, και τις τελευταίες μέρες είχε θέσει τον εαυτό του σε αφωνία. Μέχρι την Παρασκευή 10 Νοεμβρίου, που έπεσαν οι τίτλοι τέλους στη μυθιστορηματική ζωή του Σπύρου Φωκά…

Tο Αφιέρωμα της Φίνος Φιλμ

newsbomb.gr