Ο Μάνος Δασκαλάκης μιλάει για όλα: Τι του ζήτησε η Ρούλα μέσα από τη ΓΑΔΑ, το “μυστήριο” με την νεκρή σπιτονοικοκυρά, η στιγμή που δεν θα ξεχάσει, η κεταμίνη στη Τζωρτζίνα
Ο «εξαφανισμένος» Μάνος Δασκαλάκης δίνει τις δικές του εξηγήσεις στην εφημερίδα “ΜΠΑΜ στο ρεπορτάζ” η οποία πρωτοστατεί στις αποκαλύψεις για την υπόθεση με τα τρία νεκρά παιδιά που έχει συγκλονίσει την κοινή γνώμη.Σε μια συνέντευξη “ποταμό” στο Πέτρο Κουσουλό ο ίδιος μίλησε για τους θανάτους των παιδιών του και για τη Ρούλα Πισπιρίγκου.
Πριν από τη σύλληψη της Τετάρτης επικοινώνησες με τη σύζυγό σου; Σου έδωσε απάντηση για την κεταμίνη, πώς βρέθηκε;
Ναι… Ότι δεν ξέρω τίποτα, δεν ξέρω καν τι είναι η κεταμίνη… Και όντως, όταν ακούστηκε, γιατί μιλάγαμε εκείνη την ώρα, ότι βγήκε κεταμίνη ως ουσία, με παίρνει τηλέφωνο και μου λέει «βγάλανε αυτό τώρα, άλλο αυτό»… Δεν μπορούσε να πάει το μυαλό μου… Ποτέ!
Σου ζήτησε να πας να τη δεις;
Ναι, μου ζήτησε να τη δω.
Και τι της είπες εσύ;
Ότι δεν πρόκειται να πάω γιατί αυτήν τη στιγμή τα πράγματα είναι δύσκολα. Ήταν μια λογική απάντηση που μπορούσα να της δώσω γιατί μέσα μου δεν αισθάνομαι καλά, όχι να τη δω… Δεν γίνεται! Απλά δεν γίνεται…
Γιατί άφησε να εννοηθεί με αυτό που είπε για τον πατέρα σου και για σένα, ουσιαστικά φωτογράφισε από πού μπορεί να προμηθεύτηκε την κεταμίνη, επειδή είναι γνωστό ότι ο πατέρας σου σχετίζεται με μια φαρμακαποθήκη…
Βεβαίως, μπορεί να ψαχτεί και η φαρμακαποθήκη, μπορούν να ψαχτούν όλα.
H YΠΟΘΕΣΗ ΤΗΣ ΣΠΙΤΟΝΟΙΚΟΚΥΡΑΣ
«Η γυναίκα καταρχήν έπαιρνε μια σύνταξη. Ούτε λεφτά είχε ούτε τίποτα. Εμείς της δίναμε τα ενοίκια κανονικά με αποδείξεις, μπορεί να φανεί, υπάρχουν τα πάντα και στις φορολογικές δηλώσεις. Δεν υπήρχε κανένα όφελος. Καταρχήν γιατί να σκοτώσεις μια γυναίκα από τη στιγμή που ούτε σου έχει γράψει το σπίτι, δεν έχεις όφελος. Όχι επειδή δεν σου έχει γράψει το σπίτι, δεν έχεις όφελος να τη σκοτώσεις. Αυτό μπορούν να το δούνε. Οποιοσδήποτε, οι αρμόδιοι μπορούν να το δούνε. Καταρχήν η γυναίκα χρώσταγε πολλά λεφτά….
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΜΑΛΕΝΑΣ
«Το τελευταίο… 13 Απριλίου του 2019. Και μόλις φθάνω στο σπίτι… δεν πρόλαβα να ξυριστώ. Κάνω ένα μπάνιο να ξαπλώσω μια ώρα και με παίρνει τηλέφωνο (σ.σ. η Ρούλα) και μου λέει ότι το παιδί κάτι έπαθε. Έκανα Ολυμπιακό χωριό – «Ελπίδα» 13 λεπτά με το αυτοκίνητο. Δεν θα την ξεχάσω ποτέ τη στιγμή. Παρακάλαγα να πάρει ο Θεός εμένα και να γυρίσει το παιδί μου πίσω…
Και όταν πας εκεί, τι βλέπεις;
Τους γιατρούς να κάνουν ανάνηψη στο παιδί, βγήκε ο εντατικολόγος, μας λέει «είμαστε 20 λεπτά εδώ, δεν θα ξαναγυρίσει το παιδί». Του λέμε «μπες μέσα και ξαναπροσπάθησε». Και βγήκε σε 45 λεπτά και μας ανακοίνωσε ότι το παιδί…
Η Ρούλα πώς ήταν όταν πήγες στο νοσοκομείο; Πώς την είδες;
Ήταν ταραγμένη πολύ. Ούρλιαζε. Δεν πήγα μόνο εγώ. Ήρθαν και οι θείοι μου. Ήταν μια αντίδραση μάνας που έχανε το παιδί της. Γι’ αυτό το ξαναλέω δεν υπάρχει η παραμικρή υποψία που να μας είχε δώσει…
Η ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΗΣ ΙΡΙΔΑΣ
«Είχα φύγει από το σπίτι όταν πέθανε η Ίριδα… Είχαμε χωρίσει. Είχαμε χωρίσει στα λόγια..
Τι σε είχε ενοχλήσει;
Είναι προσωπικό, δεν μπορώ να το πω. Αλλά δεν έχει σχέση με την υπόθεση…
Το είχες πάρει απόφαση όμως τότε…
Ναι, το είχα πάρει απόφαση… Με παίρνει η αδελφή της Ρούλας, μου λέει «το παιδί». Έφθασα τρία λεπτά πριν το ασθενοφόρο γιατί ήμουν σε κοντινή απόσταση. Πάω μέσα και βλέπω τη Ρούλα να κάνει ΚΑΡΠΑ στο παιδί. Αυτό που αντίκρισα ήταν λες και έβλεπα τη Μαλένα πάλι… Τα έχασα. Προσπαθούσα να δω τι θα κάνω.
Η ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΗΣ ΤΖΩΡΤΖΙΝΑΣ
Βρέθηκε κεταμίνη σε τριπλάσια αναλογία από αυτήν που πεθαίνει ένας ενήλικος…
Δεν μπορώ… Δεν μπορώ ακόμα να το πιστέψω…
Δεν μπορείς να το συνειδητοποιήσεις;
Όχι να το συνειδητοποιήσω… Δεν μπορώ. Νομίζω ότι μιλάμε για άλλη γυναίκα. Ότι μιλάμε για άλλο πρόσωπο. Δεν μπορώ να διανοηθώ, να χωνέψω ότι εγώ για εννέα χρόνια… Όχι για να αποποιηθώ ευθύνες. Δεν είμαι μόνο εγώ, είναι τόσα άτομα… Έλεγα σε κάθε θάνατο ότι μετανιώνω τόσες ώρες για να κάνω το καλύτερο για τα παιδιά μου και δεν έχω ζήσει κάποιες στιγμές μαζί τους. Αν μετάνιωνα μία φορά τότε, μετανιώνω 50 τώρα. Πάντα δούλευα όμως για να τους κάνω το καλύτερο! Ποτέ δεν περίμενα ότι θα φθάσει αυτή η στιγμή…
Δεν υπήρχε η ουσία στο νοσοκομείο… Και είναι κάτι που το έμαθα εγώ σήμερα… Ότι αυτή η ουσία στο «Αγλαΐα Κυριακού» δεν υπήρχε! Και δεν είναι τσεκαρισμένο μόνο από εμένα και από εσένα… Τσεκαρισμένο από οργανισμό φαρμάκων και από αυτούς που προμηθεύουν τα φάρμακα στο «Αγλαΐα». Και κανένας δεν μπήκε σε αυτό το δωμάτιο… Ήταν μόνη της! Και δεν θεωρώ ότι υπήρχε κάποια νοσηλεύτρια ή κάποιος γιατρός που θα μπορούσε να τη βάλει…
Θα έλεγα μέχρι και τώρα ότι αν υπήρχε σε αυτό το νοσοκομείο το φάρμακο αυτό, ότι έχει γίνει λάθος από τους γιατρούς. Ότι αντί να δώσουν κάτι άλλο έχουν δώσει αυτό. Και θα έλεγα… ακόμη ένα λάθος σε εμένα. Ακόμη ένα λάθος στην οικογένειά μου. Και θα κινούμουν και εκεί διαφορετικά γιατί μέχρι σήμερα που σου μιλάω… ΑΡΝΟΥΜΑΙ να το πιστέψω. ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΟ ΠΙΣΤΕΨΩ»