Μίκης Θεοδωράκης: Ο αποχαιρετισμός πριν από το τελευταίο ταξίδι στον Γαλατά Χανίων

Χιλιάδες πολίτες κάθε ηλικίας έκλιναν το γόνυ κατά το τριήμερο λαϊκό προσκύνημα στον Μίκη Θεοδωράκη.

Η διαδικασία απόδοσης τιμής στον μεγάλο Έλληνα ολοκληρώθηκε στις 2 το μεσημέρι στο παρεκκλήσι του Αγίου Ελευθερίου, στη Μητρόπολη της Αθηνας και πλέον, το τελευταίο ταξίδι του στη γη της Κρήτης, όπου «ξεκουράζονται» οι γονείς και ο αδελφός του Γιάννης θα ξεκινήσει μετά την τελετή αποχαιρετισμού, κατά την οποία επικηδείους θα εκφωνήσουν η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου και ο γενικός γραμματέας του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας. Ηδη, στη Μητρόπολη παίρνουν θέση οι προσκεκλημένοι εκπρόσωποι του πολιτικού και πνευματικού κόσμου της χώρας.

Δείτε live:

Στις 2 το μεσημέρι η σορός του Μίκη Θεοδωράκη μεταφέρθηκε  από το παρεκκλήσι του Αγίου Ελευθερίου, στη Μητρόπολη όπου θα ψαλεί τρισάγιο στη μνήμη του από τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος Ιερώνυμο.  Κοντά στη σορό βρίσκεται η οικογένεια του μεγάλου εκλιπόντος, αλλά όχι η κόρη του Μαργαρίτα.
Όλος ο πολιτικός κόσμος βρίσκεται στη Μητρόπολη για τον αποχαιρετισμό στον σπουδαίο Έλληνα.  Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, ο πρόεδρος της βουλής Κώστας Τασούλας, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αλέξης Τσίπρας, ο Δημήτρης Κουτσούμπας, η Φώφη Γεννηματά, η Αλέκα Παπαρήγα, ο Γιώργος Παπανδρέου, μέλη της κυβέρνησης, βουλευτές στάθηκαν πλάι- πλάι στο μητροπολιτικό ναό της Αθήνας τιμώντας τη μνήμη του Μίκη Θεοδωράκη.

Λίγα λεπτά μετά τις 2 στη Μητρόπολη έφτασε η Μαρία Φαραντούρη, η εμβληματική ερμηνεύτρια του Μίκη Θεοδωράκη, συνοδευόμενη από τον σύζυγό της Τηλέμαχο Χυτήρη και λίγο αργότερα ο συγγραφέας του «Ζ», Βασίλης Βασιλικός.

Παρά το ψιλόβροχο που άρχισε να πέφτει λίγο μετά τις δύο το μεσημέρι, η πλατεία μπροστά από τη Μητρόπολη, αλλά και οι γύρω δρόμοι είναι γεμάτοι από κόσμο που άλλοτε τραγουδούσαν τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη και άλλες στιγμές φώναζαν «Αθάνατος».

Οι επικήδειοι

Για τις 3 το μεσημέρι ένα λεπτό μετά την είσοδο της Προέδρου της Δημοκρατίας Κατερίνας Σακελλαροπούλου, ξεκίνησε  η τελετή αποχαιρετισμού, με το τρισάγιο που έψαλε ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών κ.Ιερώνυμος.

Στις 15.15 η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, με φωνή που σε πολλά σημεία «έσπαγε» από τη συγκίνηση αποχαιρέτισε εκ μέρους των Ελλήνων τον οικουμενικό Έλληνα. Αναφέρθηκε στην πορεία του, την προσφορά του στη μουσική, τον τόπο και την Εθνική Συμφιλίωση.

Ο επικήδειος της Κατερίνας Σακελλαροπούλου, ακολουθεί: 

Σήμερα αποχαιρετάμε τον Μίκη Θεοδωράκη, όλοι μαζί, όλες οι ηλικίες κι όλες οι γενιές. Και αυτές που μοιράστηκαν μαζί του βιωμένες εμπειρίες, και αυτές που εισέπραξαν τα τραγούδια του σαν ένα κάλεσμα για την υπέρβαση του ατομικού και τη συνάντηση με τους άλλους· σαν ένα κώδικα που υπερέβαινε τις συγκυρίες, σηματοδοτώντας την αντίσταση, την ελπίδα, τη συντροφικότητα, τη συλλογική διεκδίκηση· σαν ένα μήνυμα ελευθερίας. Και μαζί με τους μεγαλύτερους, τον αποχαιρετούν και οι νεότερες γενιές, τα παιδιά και οι έφηβοι. Γιατί και οι νέοι μας συγκινούνται όταν τραγουδούν το «Ένα το χελιδόνι» στα σχολειά τους, παρασυρμένοι από τον εγερτήριο άνεμο που διαπερνά τους στίχους και τη μουσική. Εκείνο τον σχεδόν μεταφυσικό άνεμο-ζωοδότη μιας εποχής οδύνης αλλά και ανάτασης, αγώνων και μεγάλων οραμάτων.

Τον αποχαιρετούν οι άνθρωποι, αλλά και οι τόποι. Οι τόποι που τους έζησε σαν δωρεά, τόποι μυρωμένοι των παιδικών του χρόνων, η Χίος, η Μυτιλήνη, τα Γιάννενα, το Αργοστόλι, ο Πύργος, η Πάτρα, η Τρίπολη, όπου και έδωσε την πρώτη του συναυλία σε ηλικία 17 ετών με το έργο του «Κασσιανή»· οι τόποι της νιότης του – η Αθήνα, τα Χανιά, η Αλεξανδρούπολη – και της διεθνούς του αναγνώρισης: από το Παρίσι ως τη Μόσχα, από το Τελ Αβίβ ως τη Στοκχόλμη, από το Λονδίνο και τη Νέα Υόρκη ως την Αβάνα. Αλλά και οι τόποι της εξορίας, η Ικαρία, η Μακρόνησος, η Ζάτουνα της Αρκαδίας, ο Ωρωπός, τους οποίους ο συνθέτης μετέτρεψε σε εστίες δημιουργικής έμπνευσης, καταφέρνοντας έτσι να ακυρώσει έμπρακτα τη φίμωσή του.

Ο Μίκης Θεοδωράκης επέδρασε καταλυτικά στο αισθητικό, το ηθικό, το πολιτικό μας φρόνημα. Δημιούργησε ένα ιδιαίτερο μουσικό σύμπαν, μέσα από τον πλούσιο συγκερασμό δημοτικής παράδοσης και βυζαντινού μέλους, λαϊκού τραγουδιού και σύγχρονων αρμονικών κατακτήσεων, θέλοντας να εκφράσει, καθώς έγραφε το 1972, «την απέραντη ευαισθησία και το ένθεο πάθος του λαού μας». Έβαλε τους στίχους των ποιητών μας στο στόμα του καθένα από μας και τους έκανε κοινό μας κτήμα, σε τέτοιο, μάλιστα, βαθμό, «ώστε ακούγοντας ένα τραγούδι, να μη μπορείς να φανταστείς τη μουσική με άλλο κείμενο, ούτε όμως και το ποίημα με διαφορετική μουσική», όπως σημείωνε ο ίδιος. Έδωσε ρωμαλέα αγωνιστικότητα στο ελληνικό τραγούδι, δραματική διάσταση στις επικές του συνθέσεις, λυρική ομορφιά και υπόρρητη μελαγχολία στις μπαλάντες του.

Έλληνας και οικουμενικός, πατριώτης και διεθνής, ο Μίκης Θεοδωράκης υπήρξε σύμβολο και παράδειγμα μαζί. Σύμβολο της υπεύθυνης ατομικής στάσης απέναντι στα σκληρά αιτήματα της Ιστορίας, συνέδεσε το όνομά του, ήδη από τα πρώτα του νιάτα, με το ΕΑΜ και την αντίσταση την περίοδο της ναζιστικής Κατοχής. Με την πολιτική και πολιτιστική έκρηξη της δεκαετίας του εξήντα, με τους Λαμπράκηδες και το κίνημα της ειρήνης, με την αντιδικτατορική δράση εναντίον της χούντας των συνταγματαρχών. Στη μεταπολίτευση, υπερασπίστηκε σθεναρά τη «λύση Καραμανλή», την ενότητα της αριστεράς, την υπόθεση της Κύπρου, την εθνική συμφιλίωση. Παράδειγμα θάρρους στην έκφραση γνώμης και τόλμης στη διατράνωση των πιστεύω του, αψήφησε διώξεις, συλλήψεις, εκτοπισμούς, διαψεύσεις, πικρίες – το βαρύ προσωπικό κόστος της συνέπειάς του ως πνευματικού πρωτοπόρου στο ηθικό χρέος απέναντι στην πατρίδα και τους ανθρώπους της, όπως το αντιλαμβανόταν και το όριζε ο ίδιος.

Διακινδύνευσε για χάρη των κοινών, προσφέρθηκε στον διάλογο και στην κριτική, αντιστάθηκε στις δεσμεύσεις του μύθου του. Υπόδειγμα της διάχυσης του εαυτού μέσα στα πολλά πρόσωπα της κοινωνίας, κινήθηκε με την ίδια άνεση και ζωντάνια στους πιο διαφορετικούς κοινωνικούς χώρους, είτε ανάμεσα στους συγχωριανούς του και τους φίλους του από τα παλιά, είτε ανάμεσα σε πολιτικούς ηγέτες παγκόσμιου βεληνεκούς. Τόσο η δημιουργία όσο και η πολιτική του στάση καθορίστηκαν πάντοτε από την πεποίθηση ότι ποιητική ύλη και ποιοτική αλήθεια μπορεί να βρει ο καλλιτέχνης στους κόλπους του λαού· και ότι χωρίς την πίστη στον λαό του κανείς δημιουργός δεν μπορεί να ανοίξει τα φτερά του στον κόσμο.

Άνθρωπος της πράξης και ταυτόχρονα ρομαντικά υπερβατικός, κατάφερε, ως το τέλος της ζωής του, να ηλεκτρίζει με την παρουσία του το συναίσθημα όλων μας. Μολονότι πολιτικά υπήρξε μοναχικός –«μόνος, ανένταχτος, ανεξάρτητος, αυτοστρατευμένος», αυτοχαρακτηριζόταν– δεν πρόδωσε ποτέ τις τρεις δεσπόζουσες της ζωής του: την υπεράσπιση της εθνικής ανεξαρτησίας, την απαίτηση για κοινωνική δικαιοσύνη, την αφοσίωση στα υψηλά προτάγματα της τέχνης του. Έγινε έτσι ένας παιδαγωγός του έθνους, που με την πολιτισμική και κοινωνική του παρέμβαση άλλαξε την Ελλάδα και τον καθένα μας με τρόπο πιο έμμεσο αλλά και πιο βαθύ απ’ όσο μπορούμε να διαγνώσουμε σήμερα.

Μαχητικός, χειμαρρώδης, ακατάβλητος, διέρρηξε τα όρια της εθνικής μας μοναξιάς, της ηττοπάθειας, της αποθάρρυνσης, και συνταιριάζοντας το εθνικό με το πανανθρώπινο, έδειξε έναν δρόμο για τη σφυρηλάτηση της νεοελληνικής μας ταυτότητας. Μας έδωσε τον ανεκτίμητο μίτο της μουσικής του για να τον ξετυλίξουμε, να βγούμε στο ξέφωτο της δημοκρατίας και να μετατρέψουμε το σάλπισμά του σε πράξη και Πολιτεία, λογοδοτώντας στην ιστορία μας. Δηλώνοντας παρών σε κάθε καμπή της εθνικής μας περιπέτειας, πάντα μεταβολίζοντας την ιστορική στιγμή μέσα από τα χαρακτηριστικά της ξεχωριστής, έντονης προσωπικότητάς του, σφράγισε ανεξίτηλα την ελληνική ζωή. Κι αν έγινε, και θα παραμείνει εσαεί, κραταιό πολιτισμικό σύμβολο είναι γιατί στο πρόσωπο και στη δημιουργία του συναιρέθηκαν μερικά από τα πιο ενθουσιώδη, οιστρήλατα, οραματικά στοιχεία της νεοελληνικής ιδιοπροσωπίας.

Με σεβασμό και συγκίνηση, εκ μέρους όλων των Ελλήνων, αποχαιρετώ τον Μίκη Θεοδωράκη. Θα είναι πάντα εδώ, ένα άνθος φυτρωμένο στην ώριμη μνήμη όλων μας.

Το ταξίδι στην Κρήτη

Στη συνέχεια η σορός θα κατευθυνθεί προς την πύλη Ε7 στο λιμάνι του Πειραιά και στη συνέχεια θα οδηγηθεί στην Ε3 απ’ όπου ο Μίκης Θεοδωράκης θα ξεκινήσει για το τελευταίο του ταξίδι με προορισμό την ιδιαίτερη πατρίδα του πατέρα του, τα Χανιά, όπου αναμένεται να φθάσει στις 7.30 το πρωί της Πέμπτης.

Με αυτοκινητοπομπή η σορός του  θα  μεταφερθεί αρχικά  στην Δημοτική Αγορά Χανίων και στη συνέχεια θα εκτεθεί σε λαϊκό προσκύνημα  στη Μητρόπολη Χανίων  ως τις 12 το μεσημέρι.

Η νεκρώσιμος ακολουθία θα τελεστεί στη 1 το μεσημέρι, στον Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου, στον Γαλατά για να συνοδευτεί, μετά το πέρας της, η σορός, πεζή, στο Κοιμητήριο του Γαλατά όπου και θα ταφεί, μαζί με τους γονείς και τον αδελφό του.

Από τη Ζάτουνα στην Αθήνα για να τιμήσουν τον Μίκη

Πολίτες, από τη Ζάτουνα της Αρκαδίας εκεί όπου ο Μίκης Θεοδωράκης είχε εκτοπιστεί επί χούντας, ήρθαν σήμερα στην Αθήνα για αποτίσουν φόρο τιμής στον σπουδαίο μουσικοσυνθέτη.

Εκπρόσωπος του Μουσείου «Μίκης Θεοδωράκης» στη Ζάτουνα Αρκαδίας μιλώντας στο protothema.gr λέει πως πρόσφατα ο συνθέτης του είχε πει ότι θα φύγει από τη ζωή μέσα στο 2021 ζητώντας του να κρατήσει άσβεστο το πνεύμα της επανάστασης με αφορμή και τα 200 χρόνια από την Επανάσταση του 1821. «Για μας είναι ο δεύτερος Κολοκοτρώνης», ανέφερε συγκινημένος.

Πηγή: protothema.gr

Ακολουθήστε το zinapost.gr στο Google News και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις για Lifestyle, Showbiz, Gossip News και αποκλειστικά βιντεο.