Η γυναικοκτονία στη Βέροια, ο φόνος της 15χρονης Φιλιώς και οι 104 μαχαιριές στη φοιτήτρια: Τα εγκλήματα που συγκλόνισαν την Ελλάδα

Εγκλήματα πάθους και τιμής πρωτοφανούς αγριότητας, παιδοκτονίες και γυναικοκτονίες απίστευτης σκληρότητας, serial killers και διαταραγμένα μυαλά παρελαύνουν σε ένα άλμπουμ μιας αποκλίνουσας Ελλάδας.

Ο 23χρονος Δάνος Μουρατίδης και η 20χρονη Κική Κούσογλου γνωρίζονταν από παιδιά. Για πέντε χρόνια ήταν ζευγάρι. Ωστόσο οι καυγάδες κυριαρχούν εξαιτίας της ζήλιας του Μουρατίδη. Δεκαπέντε μέρες πριν το βράδυ της δολοφονίας οι δυο τους χώρισαν. Την ώρα που η 20χρονη κοπέλα κοιμάται, βρίσκει την ευκαιρία να ψάξει το κινητό της. Μόλις βλέπει μήνυμα από άλλον άνδρα «θολώνει». Την ξύπνησε και μάλωσαν. Πάνω στον καυγά την έπιασε από το λαιμό και την στραγγάλισε. Όταν κατάλαβε ότι η Κική δεν ανέπνεε και ήταν νεκρή, αποφάσισε με ψυχραιμία να εξαφανίσει το άψυχο σώμα της, καθώς το έβαλε στο αυτοκίνητό του και το μετέφερε στην περιοχή του Φράγματος Ασωμάτων Ημαθίας, στις όχθες του Αλιάκμονα. Με τη βοήθεια του ξαδέλφου του έθαψαν την Κική και πέταξαν τα πράγματά της.

Δύο μέρες μετά, η μητέρα της δήλωσε ότι το παιδί της εξαφανίστηκε. Η αστυνομία ξεκίνησε έρευνες για τον εντοπισμό της χωρίς όμως αποτέλεσμα. Από τους πρώτους που κλήθηκαν για κατάθεση ήταν ο Δάνος με το «αγγελικό πρόσωπο».

Μάλιστα είχε παραδεχθεί ότι ήταν ο τελευταίος που την είδε, ενώ αναφέρθηκε και σε ένα μήνυμα που της είχε στείλει όταν του είπε να χωρίσουν και το οποίο έγραφε «όπως νομίζεις εσύ. Ελπίζω να είσαι ευτυχισμένη. Καλά να περνάς, φιλάκια».

Ήταν τόσο πειστικός που βγήκε ακόμα στο «Φως στο Τούνελ». Η Αγγελική Νικολούλη συνομίλησε δύο φορές μαζί του, ενώ μέσα από την εκπομπή απηύθυνε έκκληση για τον εντοπισμό της. Μετά από τέσσερις μήνες ο Μουρατίδης ομολόγησε το αποτρόπαιο έγκλημα που έκανε το 2005 και υπέδειξε στην ΕΛ.ΑΣ πού είχε κρύψει το πτώμα της Κικής Κούσογλου.

Ενώπιον του δικαστηρίου ζήτησε πολλές φορές συγγνώμη από την οικογένεια της Κικής.

«Ήταν ο έρωτας της ζωής μου. Ήμασταν πέντε χρόνια μαζί, σαν παντρεμένοι. Κάποιες φορές μαλώναμε, χωρίζαμε για έναν μήνα, τρεις μέρες και τα ξαναβρίσκαμε» ανέφερε μεταξύ άλλων.

«Είχαμε χωρίσει δύο εβδομάδες πριν. Συζητούσαμε και πέρασε η ώρα. Εκείνη κοιμήθηκε, ενώ εγώ έβλεπα τηλεόραση» είπε. Στη συνέχεια παραδέχτηκε ότι έψαξε το κινητό της Κικής και βρήκε μήνυμα από κάποιον άλλο άντρα, την ξύπνησε και ζήτησε εξηγήσεις για το μήνυμα. Έπειτα από τον καβγά τους, ο 23χρονος την άρπαξε από το λαιμό και τη στραγγάλισε.

«Την τράβηξα πάνω μου. Δεν θυμάμαι αν φώναζε ή αν είπε κάτι. Όταν την άφησα, δεν κουνιόταν. Έπιασα το σφυγμό της. Διαπίστωσα πως δεν αναπνέει. Εκείνη την ώρα τα έχασα. Πανικοβλήθηκα και αποφάσισα να την εξαφανίσω. Δεν ξέρω τι έπαθα. Λες και δεν ήμουν εγώ…» πρόσθεσε.

Η ποινή του δικαστηρίου ήταν ισόβια χωρίς ελαφρυντικά. Μεταφέρθηκε στις φυλακές Διαβατών, ενώ στον ξάδερφό του επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης τεσσάρων ετών.

Η δολοφονία της 15χρονης Φιλιώς

Η υπόθεση δολοφονίας της Τριανταφυλλιάς ή Φιλιώς Αντωνιάδου στη Βλάστη, είναι ανεξιχνίαστη καθώς ο βασικός κατηγορούμενος μέσα από μία σειρά δικών απαλλάχτηκε.

Η 15χρονη είχε βγει το βράδυ του τελικού του Euro στην πλατεία του χωρίου της στην Κοζάνη μαζί με φίλες της, όμως δεν γύρισε ποτέ. Μετά από μερικές ημέρες, βρέθηκε το άψυχο σώμα της στην δασική περιοχή «Μουρικίου» της Κοινότητας Βλάστης.

Το σώμα βρισκόταν τοποθετημένο επάνω σε φύλλα, σε πλάγια δεξιά θέση με το πρόσωπο στραμμένο προς τον δρόμο. Το θύμα φορούσε ένα λευκό βαμβακερό μπλουζάκι με κόκκινες ρίγες στα πλάγια, και πάνω απ’ αυτό ένα μακρυμάνικο λευκό μπλουζάκι, τα οποία ήταν και τα δύο ματωμένα. Το σκούρο γκρι πετροπλυμμένο μπλουτζίν της ήταν ξεκούμπωτο, ενώ στο ύψος του αριστερού μηρού έφερε τρία σημεία ποτισμένα με αίμα.

Στο εμπρόσθιο μέρος του κεφαλιού της πάνω από το φρύδι έφερε ένα βαθύ τραύμα, το οποίο προκάλεσε αιμορραγία, με αποτέλεσμα να καλυφθεί ολόκληρο το πρόσωπο της με αίμα και να σχηματίσει μια λίμνη αίματος κάτω από το κεφάλι της.

Σε απόσταση 40 εκατοστών από το δεξί πάνω μέρος της κεφαλής, βρέθηκε μικρή λίμνη με αποξηραμένο αίμα. Αριστερά αυτής, σε ευθεία σχεδόν γραμμή προς το ανάχωμα, εντός της συστάδας χόρτων βρέθηκε μία ματωμένη πέτρα, της οποίας η γωνία που σχημάτιζε, έφερε λίγα ίχνη αίματος. Όταν ο ιατροδικαστής πήγε να την συλλέξει ως στοιχείο για να την στείλει στα εργαστήρια, διαπιστώθηκε πως η κάτω όψη της έφερε μεγάλη κηλίδα αίματος, που κάλυπτε το μεγαλύτερο μέρος της, γεγονός που οδήγησε τους Αστυνομικούς στο συμπέρασμα ότι έχουν στα χέρια τους το όπλο του εγκλήματος. Η πέτρα αυτή ταίριαζε απόλυτα στην προαναφερόμενη «φωλιά», απ’ όπου την είχε αποκολλήσει ο δράστης και, με αυτήν κατάφερε το χτύπημα στο κεφάλι του άτυχου κοριτσιού και στη συνέχεια την πέταξε αριστερά του εντός της πυκνής συστάδας χόρτων.

Στις 23 Ιουνίου 2011 το Μεικτό Ορκωτό Εφετείο Δυτικής Μακεδονίας που δίκασε την πολύκροτη υπόθεση, έπειτα από αναίρεση κατά της αθωωτικής απόφασης που άσκησε ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, με ψήφους 6-1, αθώωσε τον 39χρονο βασικό κατηγορούμενο της υπόθεσης καθώς σύμφωνα με τον πρόεδρο του δικαστηρίου, «δεν αποδείχθηκε ότι ο κατηγορούμενος ήταν ο δράστης του εγκλήματος».

Αυτό είχε ως αποτέλεσμα η απόφαση να καθίσταται αμετάκλητη και ο Φάκελος της Υπόθεσης δολοφονίας της 15χρονης Φιλιώς Αντωνιάδου να φέρει την ένδειξη «Ανεξιχνίαστη». Η ετυμηγορία του Μικτού Ορκωτού Εφετείου έγινε δεκτή με οργή και αγανάκτηση από τους γονείς και συγγενείς του θύματος.

Τη σκότωσε με 104 μαχαιριές στην καρδιά

Η υπόθεση αφορά το άγριο έγκλημα με θύμα τη φοιτήτρια Εύη Γατίδου, που το 1997 είχε βρεθεί κατακρεουργημένη με 104 μαχαιριές στη Λάρισα, όπου σπούδαζε. Η άτυχη 21χρονη φοιτήτρια από τη Δράμα ήταν στο τέταρτο έτος των σπουδών της στο Τμήμα Ιατρικής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Το έγκλημα είχε γίνει στο δυάρι όπου διέμενε όταν κάποιος έβαλε φριχτό τέλος στη ζωή της τη νύκτα της 27ης Σεπτεμβρίου του 1997. Τέσσερις μέρες αργότερα, το κατασφαγμένο κορμί της είχε βρεθεί στο κρεβάτι της, γυμνό από τη μέση και πάνω.

Η άτυχη κοπέλα είχε γνωρίσει έναν 43χρονο σε Ευαγγελική εκκλησία και ουδέποτε είχαν άλλη σχέση, εκτός αυτής της γνωριμίας. Ο 43χρόνος είχε ζητήσει την φοιτήτρια σε γάμο τρεις φορές, αλλά η άτυχη κοπέλα είχε αποκρούσει την πρόταση όλες τις φορές. Μάλιστα, η τελευταία φορά που τη ζήτησε σε γάμο ήταν λίγες μέρες πριν την άγρια δολοφονία της.

H υπόθεση μπήκε στο αρχείο στις 13 Οκτωβρίου 1999, αφού από την αστυνομική έρευνα δεν προέκυψε κατηγορία κατά οποιουδήποτε. Ο φάκελος της υπόθεσης ανασύρθηκε από το αρχείο, έγινε τακτική ανάκριση και το 2003, με το βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Λάρισας, παραπέμφθηκε για πρώτη φορά σε δίκη ο 43χρόνος κατηγορούμενος για τη δολοφονία. Στην συνέχεια ασκήθηκε έφεση κατά του βουλεύματος και με άλλο βούλευμα, το 157/2004, το Συμβούλιο Εφετών Λάρισας παρέπεμψε οριστικά τον κατηγορούμενο σε δίκη. Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο έγινε το 2005 στον Βόλο και το 7μελές ΜΟΔ Βόλου ομόφωνα καταδίκασε τον κατηγορούμενο και του επέβαλε ποινή ισόβιας κάθειρξης για τον φόνο της φοιτήτριας.

Τον Ιανουάριο του 2007 το 7μελές Μικτό Ορκωτό Εφετείο Λάρισας, τον αθώωσε ομόφωνα, ανατρέποντας πλήρως την πρωτοβάθμια απόφαση. Με άλλα λόγια το πρωτοβάθμιο δικαστήριο τον καταδίκασε ομόφωνα (7 ψήφοι) και το δευτεροβάθμιο ομόφωνα τον αθώωσε (7ψήφοι). Στη συνέχεια, έγινε η πρώτη αναίρεση στον Άρειο Πάγο που έγινε δεκτή και τον Φεβρουάριο του 2010 το ΜΟΕ Λάρισας εξέδωσε και πάλι απόφαση αθωωτική, με ψήφους 6 προς 1.

Ακολούθησε νέα αίτηση αναίρεσης, από τον αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου, στις αρχές του φθινοπώρου του 2010, που έγινε και αυτή δεκτή τον επόμενο χρόνο. Το τέταρτο δικαστήριο έγινε στο ΜΟΕ Λάρισας τον Ιανουάριο του 2013 με την εκ νέου αθώωση του 43χρονου. Τελικά, ο 43χρόνος δικαιώθηκε με την υπ΄ αριθμ. 1166/2014 αμετάκλητη απόφαση του Αρείου Πάγου.