Γλυκά Νερά: Τι αναφέρει το βούλευμα «καταπέλτης» για τον Μπάμπη Αναγνωστόπουλο

Στο σκεπτικό του βουλεύματος, γίνεται λόγος για «υποκριτική και αμετανόητη στάση του κατηγορουμένου μετά την ανθρωποκτονία, καθώς αναζητεί ψυχολογική στήριξη για την διαχείριση της προσποιητής θλίψης του από την απώλεια της συζύγου του». Επιπλέον, οι δικαστές εξηγούν ότι ο Μπάμπης Αναγνωστόπουλος επέδειξε «κυνισμό και φιλαυτία και μετά την ομολογία των πράξεών του, καθώς επιχείρησε να δικαιολογήσει το ψευδές σκηνικό ληστείας που απεργάστηκε προς αποφυγή των ποινικών ευθυνών του ως προερχόμενο από το ενδιαφέρον του «η κόρη του να μεγαλώσει τουλάχιστον με τον πατέρα της». Ήτοι, ο ίδιος να «απολαύσει την πατρότητα και την ανατροφή ενός παιδιού από το οποίο βίαιος στέρησε από την βρεφική του ηλικία τη μητέρα του, την οποία αυτό ούτε καν θα θυμάται!».

Οι δικαστές αποδομούν πλήρως στο βούλευμα τους τον ισχυρισμό του Μπάμπη Αναγνωστόπουλου, ότι οδηγήθηκε στο έγκλημα επειδή βρισκόταν εν βρασμώ ψυχικής ορμής. «Ο κατηγορούμενος αρνούμενος την ήρεμη ψυχική του κατάσταση δεν αρθρώνει ευθέως επιχειρηματολογία θεμελίωσης βρασμού ψυχικής ορμής από μέρους του, αλλά εμφανίζει το θάνατο του θύματος ως αποτέλεσμα ακούσιου ατυχήματος κατά τη διάρκεια διαπληκτισμού τους για φερόμενη ως ανεπίτρεπτη συμπεριφορά του τελευταίου προς την 11μηνη θυγατέρα τους (αιφνίδια ρίψη του μωρού στο λίκνο του). Ακριβέστερα υποστηρίζει ότι ο ασφυκτικός θάνατος του θύματος επήλθε όσο κρατούσε σφιχτά στην αγκαλιά του και το στόμα και την μύτη του ακουμπούσαν στο μαξιλάρι για διάστημα 5 λεπτών.

Πλην όμως ο ισχυρισμός του αυτός αποδομείται τελείως από:

α) Την έλλειψη αναφοράς συμβάντος τέτοιας έντασης που θα μπορούσε να πυροδοτήσει αιφνίδια έκρηξη ασυγκράτητων συναισθημάτων.

β) Την χρονική απόκλιση μεταξύ του προαναφερθέντος επεισοδίου με το μωρό και του χρόνου της φόνευσης της θανούσας. Κατά τον ίδιο τον κατηγορούμενο το περιστατικό φαίνεται να συνέβη την ώρα 01.30, ενώ ο θάνατος του θύματος επήλθε μεταξύ 04.00 – 05.00 της ίδιας ημέρας, δηλαδή τουλάχιστον δυόμιση ώρες αργότερα, διάστημα που αποκλείει ξαφνική υπερδιέγερση του δράστη, ενόψει του ότι στον ενδιάμεσο χρόνο, όπως και ο ίδιος συνομολογεί, το θύμα κοιμόταν.

γ) Από την προηγούμενη αφαίρεση της κάρτας μνήμης από την κάμερα ασφαλείας της οικίας του, προς αποτροπή της καταγραφής της προσχεδιασμένης εγκληματικής δράσης του, αφού τελευταία εγγραφή σε αυτή χρονολογείται την ώρα 01.19, οπότε και την αφαίρεσε από τη συσκευή.

δ) Από την απιθανότητα το εμφανιζόμενο από τον κατηγορούμενο σεναρίου επέλευσης του θανάτου του θύματος, ενώ την είχε αγκαλιά. Μάλιστα, η αρχική έωλη κατασκευή περί ατυχήματος διαψεύδεται από τον ίδιο, ο οποίος στην από 18 – 06 – 21 συμπληρωματική προανακριτική προανακριτική του απολογία παραδέχτηκε ότι «με το βάρος του σώματος μου της πίεζα το κεφάλι, δεν θυμάμαι αν της πίεσα με τα χέρια μου το κεφάλι».

ε) Από την εκδήλωση της επίθεση σε βάρος του ανυποψίαστου θύματος κυριολεκτικά στον ύπνο, αφού την ώρα 04.05 η καταγραφόμενοι από το έξυπνο ρολόι χειρός που φορούσε καρδιακοί παλμοί του ανέρχονταν αιφνιδίως σε 87/ λεπτό, εννοώ το προηγούμενο δίωρο κινούνταν μεταξύ 48 – 60/λεπτό που αντιστοιχούν σε κατάσταση ύπνωσης.

στ) Από την απόλυτη νηφαλιότητα του αμέσως πριν και μετά το φόνο που διέπραξε, όπως προκύπτει από την τμηματική διαμόρφωση του ψευδούς σκηνικού ληστείας στην οικία του από άγνωστους δράστες προς απόσειση των ποινικών του ευθυνών. Η πλήρης διαύγειά του επιρρωνύεται από την πληρότητα της σχετικής σκηνοθεσίας τόσο μετά την τέλεση της ανθρωποκτονίας, όσο και πριν από αυτή, η οποία και καταδεικνύει ότι την απεργάστηκε νωρίτερα και υπολογισμένα και όχι υπό το κράτος ανεξέλεγκτης παρόρμησης.

«Έκανε τον τεθλιμμένο χήρο» λέει ο εισαγγελέας
Ανάλγητο, ψυχρό και μεθοδικό χαρακτήριζε στην πολυσέλιδη πρότασή του, η οποία υιοθετήθηκε πλήρως από το δικαστικό συμβούλιο και περιλαμβάνεται στο βούλευμα, ο εισαγγελέας Γιώργος Νούλης. Ο εισαγγελικός λειτουργός κάνει λόγο για αμετανόητη στάση του κατηγορουμένου, ενώ περιγράφει 11 σημεία, τα οποία αποτελούν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των κακουργηματικών του πράξεων.

Κατά τον εισαγγελικό λειτουργό, η ειδική σύμβουλος που για περίπου τρεις μήνες συναντούσε το ζευγάρι, κατέληξε ότι η 20χρονη Καρολάιν δεν έπασχε από επιλόχεια κατάθλιψη, το ζεύγος ήταν τελείως αποκομμένο από το οικογενειακό περιβάλλον και των δύο συζύγων, ενώ την οικονομική διαχείριση έκανε αποκλειστικά ο κατηγορούμενος χωρίς να αφήνει στο θύμα καθόλου χρήµατα. «Το θύμα βίωνε ως εγκλωβισµό τη σχέση της με τον κατηγορούμενο, διακατεχόταν δε αυτή -εξαιτίας και της ηλικιακής τους διαφοράς – από σύνδρομο «συνεξάρτησης» από τον τελευταίο [αποδοχή του προσώπου αλλά απόρριψη του ατόμου του], εμφανιζόταν φοβισµένη».

Σύμφωνα με όσα περιγράφει ο εισαγγελέας, το σχέδιο του Μπάμπη Αναγνωστόπουλου είχε δύο σκέλη. Το πρώτο αφορούσε τη δολοφονία της Κάρολαιν και το δεύτερο την εμφάνιση του θανάτου της ως προϊόν εγκληματικής ενέργειας αγνώστων δραστών. Κατά τον κ. Νούλη υπήρξαν 11 σημεία που αποδεικνύουν ότι το έγκλημα ήταν προμελετημένο.

Προέβη στην βίαιη αποκόλληση της κάμερας παρακολούθησης του χώρου σαλονιού -καθιστικού, που ήταν τοποθετημένη στην οροφή του, ώστε να μην καταγράφονται οι κινήσεις υποστήριξης του σεναρίου που εμπνεύστηκε.
Προχώρησε στην αφαίρεση και την καταστροφή της κάρτας μνήμης της συγκεκριμένης συσκευής με σκοπό την εξαφάνισή της.
Αποξήλωσε το παραθυρόφυλλο του υπογείου της μεζονέτας το οποίο στη συνέχεια απέκρυψε στο χώρο του πλυσταριού, ώστε να δημιουργήσει «πύλη εισόδου» των «αγνώστων ληστών» στο σπίτι.
Επέφερε σε επιλεγμένους χώρους της μεζονέτας (καθιστικό σαλόνι) τεχνητή εικόνα ακαταστασίας, ώστε να εμφανίζουν εικόνα άτακτης της έρευνας τους (ενδεικτικά, αναστάτωση βιβλιοθήκης, ρίψη στο δάπεδο πλαστικού κουτιού του επιτραπέζιου παιχνιδιού monopoly).
Απομάκρυνε από το χώρο του σαλονιού τιμαλφή του ζεύγους (βέρες, δαχτυλίδια) τα οποία και απέκρυψε εντός πλαστικής σακκούλας στο ρεζερβουάρ της μοτοσυκλέτας του, ώστε να τα παρουσιάσει ως «λία των επιδραμόντων ληστών».
Αιφνιδίασε το κοιμώμενο σε πρηνή θέση (μπρούμυτα) θύμα, το οποίο και ακινητοποίησε με το υπέρτερο σωματικό βάρος του.
Προχώρησε άμεσα στην υλοποίηση και του δευτέρου μέρους του εξαρχής προπαρασκευασμένου εγκληματικού του σχεδίου και φόνευσε δια απαγχονισμού τον οικόσιτο σκύλο ονόματι Ρόξι (…) για να εμφανιστεί πειστικότερο το σενάριο της βιαιότητας των «φανταστικών» ληστών.
Προχώρησε στην επιλεκτική αναστάτωση και του χώρου της κρεβατοκάμαρας, όπου σκότωσε το θύμα, με την αφαίρεση και την ρίψη στο δάπεδο συρταριού κομοδίνου για να διαμορφωθεί η εικόνα έρευνας και του ακριβές σημείο του εγκλήματος.
Μετακίνησε το κοιμώμενο στο ισόγειο όροφο μωρό του ζεύγους και το τοποθέτησε επάνω στο κρεβάτι του υπνοδωματίου, δίπλα στην άρτι δολοφονηθείσα από τον ίδιο μητέρα του. Και τότε τούτο με σκοπό να προσδώσει ένα περαιτέρω δραματικό τόνο στο όλο σενάριο και να μεγεθύνει την αγριότητα των ανύπαρκτων ληστών.
Με τη χρήση σπάγγου και μονωτικής ταινίας έδεσε μόνος του μεταξύ τους τα χέρια του μπροστά και τα πόδια του, στη συνέχεια δε προσδέθηκε στις τάβλες του κρεβατιού στο δάπεδο του υπνοδωματίου. Περαιτέρω, περιτύλιξε το λαιμό του με μονωτική ταινία με την οποία κάλυψε το στόμα και τα μάτια του, ώστε να εμφανίσει τον εαυτό του ακινητοποιημένο από τους ληστές. Αντίστοιχα έπραξε και με το σώμα της συζύγου του, του οποίου τα χέρια έδεσε πισθάγκωνα με μια γκρι ζακέτα, ενώ γύρω από τον τράχηλο της είχε περιτυλίξει παντελόνι φόρμας ώστε να εμφανίσει ακόμα πιο πειστικό το αφήγημα περί «ληστρικής βιαιότητας».
Πριν τον «αυτοπεριορισμό» του προέβη στην επιχείρηση σκοπίμως εσφαλμένων τηλεφωνικών κλήσεων σε αριθμούς παρόμοιους με αυτόν της άμεσης δράσης (1000 και 180). Και τούτο προκειμένου να γίνει πιστευτή η κατασκευή του ότι κατά την προσπάθεια επικοινωνίας του με την αστυνομική αρχή ήταν πράγματι δεμένος.

Πηγή: newsbomb.gr