Ελένη Τοπαλούδη: «Λύγισε» η μητέρα της για την έκθεση με τα ρούχα της κόρης της – Δεν υπάρχει αύριο

H μητέρα της Ελένης Τοπαλούδη συγκίνησε με όσα είπε για την κόρη της που δολοφονήθηκε άγρια στη Ρόδο

«Λύγισε» το πρωί της Παρασκευής η μητέρα της Ελένης Τοπαλούδη με αφορμή την έκθεση «She’s gone» («Για ένα αδειανό πουκάμισο») για τη βία κατά των γυναικών στην οποία εκτίθενται και ρούχα δολοφονημένων γυναικών με ένα εξ αυτών να προέρχεται από την κόρη της που δολοφονήθηκε άγρια στη Ρόδο το 2018.

«Ήταν πολύ δύσκολη η θέση που βρεθήκαμε. Πίσω από κάθε ρούχο υπάρχει μια ιστορία. Τώρα υπάρχει μια κραυγή απόγνωσης, απογοήτευσης, δεν υπάρχει αύριο, δεν υπάρχει ελπίδα» είπε αρχικά στο ΟΡΕΝ η κυριά Τοπαλούδη με αφορμή την έκθεση που θα παρουσιαστεί στις 25 Νοεμβρίου στο ίδρυμα «Μιχάλης Κακογιάννης».

«Εμείς είχαμε όλα τα όνειρα για το παιδί μας που ονειρευόταν. Ήθελε να κάνει ταξίδια να εργαστεί στο διπλωματικό σώμα. Μου την πήραν από την αγκαλιά μου» συνέχισε εμφανώς συγκινημένη η μητέρα της Ελένης Τοπαλούδη.

«Καμία φορά θυμώνω με τον εαυτό μου, γιατί να επιμείνω με τη γνώση γιατί μόνο αυτά τα εφόδια μπορούσα να της δώσω» συνέχισε η κυρία Τοπαλούδη προσθέτοντας συγκινημένη: «Υπερχρεωθήκαμε για να έχουμε δύο παιδιά και έμεινε στα καλά του καθουμένου ο Πέτρος μου μόνος του χωρίς καμία προστάτιδα. Η Ελένη παρακαλούσε επί 9,5 χρόνια «μαμά κάνε μου ένα παιδάκι»

Δημιουργοί της έκθεσης που τελεί υπό την αιγίδα της Προέδρου της Δημοκρατίας, Κατερίνας Σακελλαροπούλου, είναι η Ισραηλινη Keren Goldstein, σκηνοθέτρια ντοκιμαντέρ και ακτιβίστρια κατά της έμφυλης βίας και ο Adi Levy, συνδιευθυντής της έκθεσης και σχεδιαστής.

Τα ρούχα λειτουργούν ως σιωπηλές μαρτυρίες από ζωές γυναικών, που είχαν νόημα, ελπίδα και όνειρα και που αφαιρέθηκαν απότομα και βίαια. Μέσα τους κρατούν ιστορίες απουσίας, θλίψης και ορφάνιας.

Σε κάθε ρούχο τοποθετείται μία μικρή ετικέτα με το όνομα του θύματος, την ημερομηνία, τον τρόπο και το όργανο της δολοφονίας, καθώς και την ποινή του δικαστηρίου, εφόσον υπάρχει, καθώς ορισμένες υποθέσεις ακόμη δεν έχουν διαλευκανθεί.

Στο ηχητικό μέρος της έκθεσης ακούγονται νανουρίσματα, τραγουδισμένα από γυναίκες σε διάφορες γλώσσες, εβραϊκά, αραβικά, αμχαρικά, ρωσικά, περσικά, ρουμανικά, μαροκινά, αραβικά, γερμανικά και ελληνικά, ένας ύστατος φόρος τιμής σε όλες τις γυναίκες θύματα βίας. Στόχος της δράσης είναι το τέλος του ταξιδιού του She’s gone να πραγματοποιηθεί στο κτίριο του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη.

Πηγή: newsbomb.gr