H Zήνα Κουτσελίνη γράφει: Στέλιος Μαργωμένος: Ποιητής της ζωής και της ψυχής!
Ο Στέλιος Μαργωμένος είναι ένας ποιητής της ζωής και της ψυχής! Τον συνάντησα για πρώτη φορά στο πλατό της εκπομπής, όταν έμαθα ότι έγραψε σε βιβλίο τη ζωή του!Άγνωστος ήταν για μένα αυτός ο ΚΥΡΙΟΣ Guillen-barre, όπως και για τον ίδιο όπως θα δείτε στην κουβέντα μας. Δεν εμφανίζεται με τον ίδιο τρόπο σε όλα τα θύματά του.
Είναι ένα σπάνιο νευρολογικό νόσημα, στο οποίο το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού επιτίθεται εναντίον των νεύρων, με αποτέλεσμα ο ασθενής να παρουσιάζει παράλυση και μούδιασμα συνήθως στα χέρια και τα πόδια. Σε βαριές περιπτώσεις, δεν λειτουργούν σωστά οι αναπνευστικοί μύες και χρειάζεται μηχανικός αερισμός σε Μονάδα Εντατικής Θεραπείας.
Η ακριβής αιτία του συνδρόμου Guillain-Barré δεν είναι γνωστή. Αυτό που ξέρουμε είναι ότι συχνά προηγείται μια λοίμωξη, π.χ. του αναπνευστικού συστήματος. Η θεραπεία είναι φαρμακευτική και οι περισσότεροι ασθενείς αναρρώνουν σε ικανοποιητικό βαθμό.
Ο Στέλιος είναι ο άνθρωπος-ορχήστρα! Παίζει όλα τα όργανα με το ίδιο πάθος! Το χαμόγελο δεν έλειψε στην τηλεοπτική μας συνάντηση ούτε λεπτό! Γελάσαμε μέχρι δακρύων. Στην πορεία της κουβέντας μας, συνειδητοποίησα ότι έκλαψε πολύ μέσα κι έξω του για να είναι τελικά τόσο δυνατός! Έχει γράψει τραγούδια ύμνους, αν τον αναζητήσει κανείς, κι έχει συνεργαστεί με ονόματα θρύλους! Τώρα μαθαίνω ότι κάτι ετοιμάζει… αλλά θα με μαλώσει αν το γράψω…
Θα σας πω μόνο τον δικό μου ύμνο, που είναι δικός του στίχος: «Τα πιο μεγάλα σ’ αγαπώ» [Νότης Σφακιανάκης]
«Ποτέ δε θα σου πω πως σ’ αγαπάω.
Ποτέ δε θα σου πω πως πεθαίνω.
Όταν, όμως, σε φιλάω
θα καταλάβεις απ’ τον τρόπο που ανασαίνω
πόσο σε θέλω… Πόσο σε θέλω..
Όταν τα χείλη σου στα χείλη μου θα φέρνω…
Τα πιο μεγάλα “Σ’ Αγαπώ” τα λένε οι ψεύτες.
Αυτοί που τάζουνε και φεύγουνε σαν κλέφτες.
Το “Σ’ Αγαπώ” δεν θα τ’ ακούς από εμένα,
αυτό ανήκει στης καρδιάς τα δεδομένα.
Τα πιο μεγάλα “Σ’ Αγαπώ”, τα λένε οι ψεύτες.
Αυτοί που τάζουνε και φεύγουνε σαν κλέφτες
Το “Σ’ Αγαπώ” δεν θα τ’ ακούς από εμένα,
όμως, να ξέρεις τώρα πια, είμαστε ένα».
Του ζήτησα να γράψει τη ζωή του με τον Guillen-barre παρέα, και μου είπε ότι έχει καιρό να τα πει στον εαυτό του ξανά, αλλά θα το κάνει γράφοντας για να μοιραστεί την αλήθεια της δύναμής του με όσους περνούν δύσκολα και ίσως χρειάζονται ένα χέρι να τους σπρώξει και να σηκωθούν! Να ξεκινήσουν από την αρχή, σαν μωρά, όπως ξεκίνησε εκείνος…
Διαβάστε περισσότερα ΕΔΩ