Το 2020 έρχεται και μαζί του πήρε το 2019…

Η ιστορία της ζωής μας για το 2019 σφραγίστηκε. Το 2020 είναι μπροστά μας για να ξεκινήσουμε να γράφουμε στις σελίδες του την Ιστορία μας.

Το 2019 θα αποτελεί την Ιστορία του καθένα μας σε κάποιες ώρες. Στην ιστορία μας είχαμε χαρές, λύπες, αντιξοότητες, νίκες, προσωπικές επαναστάσεις, ήττες, χαμένα όνειρα, απογοητεύσεις, προσπάθεια για αλλαγή σελίδας στις ζωές μας.
Και…
μπορεί στο παιχνίδι της Ιστορίας μας το 2019 να είχαμε περισσότερες λανθασμένες κινήσεις στη σκακιέρα μας για την πολυπόθητη νίκη στις ζωές μας όμως πολλές φορές κάτι που εισπράττεται ως ήττα σηματοδοτεί μια τεράστια αλλαγή στη ζωή μας που στο τέλος αποδεικνύεται ως η μεγαλύτερη μας σταθερή νίκη αφού προέκυψε από σκληρή δουλειά και επαναλαμβανόμενα λάθη για να καταλήξει να έχει γερά θεμέλια νίκης στην Ιστορία της ζωής μας.

Η ζωή μας είναι ένα παζλ από ανθρώπους, επιλογές και τύχη, γιατί όχι;

Στο κατώφλι του 2020 (ωραίος αριθμός) ας κοιτάξουμε τον ουρανό. Ας μοιραστούμε τα μυστικά μας με τον Πανάγαθο και Πατέρα όλων μας. Ας ονειρευτούμε τη νέα μας ιστορία το 2020 κάνοντας μικρά και σταθερά βήματα στην ευτυχία μας.
Δεν είναι ουτοπικό να πούμε θα πετύχουμε όλους τους στόχους μας. Η αλήθεια είναι πως μπορεί κάποιους να μην τους πετύχουμε… Θα έχουμε κάνει όμως την αρχή για την Ιστορία μας το 2021.

Ξέρω κάποιοι θα πείτε τι μας γράφεις ή τι μας λες ρε Ζήνα!
Όταν πολεμάς για την καθημερινότητα της ζωής σου, για την πιο μικρή νίκη που είναι το φαγητό στο τραπέζι πως να ελπίζεις Ζήνα, σε ποιο θεό;
Να σκεφτείς θετικά πως κάποιο χέρι θα βοηθήσει κι εσένα αρκεί να το φωνάξεις και όχι να κλαις τη μοίρα σου στον καναπέ του σπιτιού σου βρίζοντας όσους η ζωή τους έδωσε χρήμα και δόξα. Να παλέψεις αυτό το χέρι να το κάνεις και δικό σου. Να το κάνεις συνοδοιπόρο σου.

Στοχοπροσήλωση λοιπόν στο καλό της δικής μας ζωής και όχι χαφιεδισμό στις ζωές των άλλων, του αδερφού μας, του γείτονα, του συνεργάτη, του αφεντικού μας και πολλών άλλων.

Το 2020 το περιμένω με προσμονή για να υλοποιήσω κάποια μου όνειρα ακόμη.
Το 2019 φεύγει και πολλά από όσα ονειρεύτηκα δεν τα υλοποίησα ακόμη. Κάποια περιμένουν να πραγματοποιηθούν εδώ και πολλά χρόνια. Τα μεταφέρω στο βιβλίο των ετών από χρονιά σε χρονιά.
Όμως έχω βάλει τη βάση για να τα πετύχω αυτή ή τις επόμενες χρονιές.

Στην Ιστορία της ζωής μου το 2019 είδα την πραγματική αξία της ζωής, αναγνώρισα λάθη μου, ψέμματα και αλήθειες.
Είδα να χάνονται άνθρωποι που συνάντησα και είχαν όρεξη για ζωή.
Είδα ανθρώπους να μην έχουν να φάνε στο οικογενειακό τους τραπέζι. Να μην έχουν να δώσουν μια σοκολάτα στο παιδί τους που ζήλευε ενώ έβλεπε να τρώει το παιδί της γειτόνισσας. Χάρηκα όμως που είδα εκείνη τη μάνα ενώ δεν είχε το παιδί της σοκολάτα να ζητάει από το διπλανό της να της δώσει και για το δικό της παιδί. Και της έδωσε. Αυτό θα πει ανθρωπιά και αλληλεγγύη αλλά και παλεύω για τη ζωή μου. Ζητώ με δύναμη, δεν ζητιανεύω.
Αύριο μπορεί να είναι εκείνη στη δική μου θέση κι εγώ κάπως καλύτερα να της προσφέρω από το φαγητό μου.

Τίποτα δεν είναι δεδομένο αδέλφια…
Ας παλέψουμε και ας ξεκινήσουμε από τώρα να γράφουμε τα θέλω μας στης Ιστορία του βιβλίου της ζωής μας για το 2020. Κανείς δεν θα μας μαλώσει αν δεν καταφέρουμε να υλοποιήσουμε τα περισσότερα. Θα τα μεταφέρουμε στο 2021 γράφοντας σε ποιο σημείο βρισκόμαστε… αρκεί να υπάρχουν βήματα!

Καλή χρονιά!

ΥΓ Υπάρχουν κάποιες απώλειες δικών μας ανθρώπων ή κάποιες ασθένειες που δεν μας επιτρέπουν να ονειρευόμαστε.

Στην πρώτη περίπτωση ίσως ο Εθελοντισμός που μετατρέπει τον πόνο σε δημιουργία να μας βοηθήσει να σηκωθούμε σιγά σιγά. Υπάρχουν αξιόλογοι φορείς που θέλουν την βοήθεια μας.

Στη δεύτερη περίπτωση το φάρμακο είναι η πίστη στο θαύμα και να παλεύεις κάθε μέρα για σένα και όσους αγαπάς. Αυτά τα πέντε χρόνια που η εκπομπή είναι στον αέρα είδα κι ένιωσα πολλά τέτοια θαύματα με τους ανθρώπους που ήρθα σε επαφή. Τους είδα να σηκώνουν τα χέρια ψηλά να γονατίζουν στο θεό τους και να περιμένουν το θαύμα. Η πραγματική μετάνοια και πίστη κάνει τη διαφορά στο ΠΙΣΤΕΥΩ μας και το ΠΑΤΕΡ ΥΜΩΝ.