Βαρύ πένθος για τον Μιχάλη Κουϊνέλη-Stavento: Έφυγε απ’ τη ζωή ο πατέρας του Δημήτρης
Αύριο στην Αλεξανδρούπολη το τελευταίο αντίοΟ εκλιπών διετέλεσε Πρόεδρος της Κοινότητας Μάκρης και άφησε την τελευταία του πνοή την Παρασκευή 15 Νοεμβρίου 2024, βυθίζοντας στο πένθος την σύζυγο του Ανατολή, τους δυο γιους του Μιχάλη και Ανδρέα, τα τρία εγγόνια του, τις νύφες του Ήβη Αδάμου και Μαρία, τους συγγενείς αλλά και τους πολλούς φίλους αφού ήταν ιδιαίτερα αγαπητός στην τοπική κοινωνία της Μάκρης αλλά και όλης της Αλεξανδρούπολης όπως γράφει το e-evros.gr.
Ευτύχησε να δει τους δυο γιους του να πετυχαίνουν ο μεν Μιχάλης στην μουσική ως κορυφαίος δημιουργός και ερμηνευτής, ο δε Ανδρέας εκτός από στρατιωτικός να ασχολείται πετυχημένα με πολλά ακόμα, αλλά και οι δυο να έχουν δημιουργήσει όμορφες οικογένειες και να του χαρίζουν τρία εγγονάκια.
Πέρυσι, το 2023 και με τον πατέρα του να αντιμετωπίζει ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας, ο Μιχάλης Κουινέλης (Stavento), έγραψε ένα τραγούδι ιδιαίτερα συναισθηματικά φορτισμένο, καθώς ήταν αφιερωμένο στον πατέρα του.Το δημιούργημα του Μιχάλη Κουινέλη έχει τίτλο «Μπαμπά μου, ξέρω» και αποτελεί μια κατάθεση ψυχής του καλλιτέχνη.
Όπως έγινε γνωστό, το κομμάτι του καλλιτέχνη γράφτηκε όταν ο πατέρας του αντιμετώπισε μια περιπέτεια με την υγεία του.
Στους στίχους αποτυπώνονται τα έντονα συναισθήματά του τραγουδιστή, ο φόβος μην χάσει τον πατέρα του και δεν προλάβει να του πει όσα θέλει και η αδυναμία που έχει το πατέρας του στην μικρή, Ανατολή.
Οι στίχοι
«Τρέμουν τα χέρια μου και πώς να αρχίσω,
να το φωνάξω δυνατά ή να ψιθυρίσω,
η αλήθεια είναι τελευταία δεν με ακούς,
όχι γιατί δεν θες αλλά για λόγους πρακτικούς.
Φοβάμαι μην δεν προφτάσω να σου πω όσα θέλω,
να σε προλάβω πριν μου πέσεις απ΄ το θέλω.
Και τι να πω; Σε είχα πάντα δεδομένο, πάντα στο πλάι μου και στην ψυχή μου φορεμένο. Και ας μην το έδειχνα και ας αντιδρούσα. Και ας σου τη σβούραγα και ας σε χαλούσα, ξέρω σε τσάκιζα μα καμαρώνεις και ξέρω για την εγγονή σου ότι λιώνεις. Μπαμπά μου ξέρω να μην κολώνεις, τα έκανες όλα καλά μη βαλαντώνεις.
Πάρε τα πάνω σου να πάμε παρακάτω να ξεκολλήσουμε από αυτόν εδώ τον βάλτο.
Μπαμπά μου ξέρω, αν με ακούς
Μπαμπά μου ξέρω, για τους κακούς
Μπαμπά μου ξέρω, κι εγώ πολύ
Μπαμπά το ξέρω, η Ανατολή»…
