Μίνα Αδαμάκη: «Αντίο» σε μια γυναίκα που αφιερώθηκε με πάθος στην τέχνη της

Η μικροσκοπική, γεμάτη μπρίο, νάζι και απίστευτο χιούμορ Ειρήνη Χαρίτου, από την πολυαγαπημένη τηλεοπτική σειρά «Τρεις Χάριτες», η ηθοποιός που μάς χάρισε άφθονο γέλιο, η λάτρης της υποκριτικής τέχνης που υπηρέτησε με πάθος και συνέπεια το ελληνικό θέατρο συνεργαζόμενη με σπουδαίους σκηνοθέτες, η Μίνα Αδαμάκη, δεν βρίσκεται πια ανάμεσά μας. Άφησε την τελευταία της πνοή, το απόγευμα της Τετάρτης, στο ιδιωτικό θεραπευτήριο όπου νοσηλευόταν το τελευταίο διάστημα δίνοντας σκληρή και άνιση μάχη με τον καρκίνο.

Μπορεί να ήταν 78 ετών, ωστόσο, λόγω του ιδιαίτερου στυλ αλλά και του δυναμικού χαρακτήρα της, η Μίνα Αδαμάκη, ήταν, μ’ έναν τρόπο, μια γυναίκα και μια ηθοποιός χωρίς ηλικία. Στο μυαλό και στις καρδιές του περισσότερου κόσμου, δεν μεγάλωσε ποτέ. Έμεινε για πάντα στη μέση ηλικία, εκείνη στην οποία βρισκόταν στις αρχές της δεκαετίας του ‘90 όταν εισέβαλαν σαρωτικά στη ζωή μας, οι υπέροχες, οι απολαυστικές «Τρεις Χάριτες», των Μιχάλη Ρέππα – Θανάση Παπαθανασίου, που έχουν επάξια κερδίσει μια θέση ανάμεσα στις καλύτερες και πιο επιτυχημένες σειρές στην ιστορία της ιδιωτικής τηλεόρασης.

Η Όλγα, η Μαρία και η Ειρήνη Χαρίτου, κατά κόσμον Άννα Παναγιωτούλου, Νένα Μεντή και Μίνα Αδαμάκη, ήταν οι τρεις αδελφές που συγκατοικούσαν στο ίδιο σπίτι και μοιράζονταν με το τηλεοπτικό κοινό, επί τρεις συνεχόμενες σεζόν, τις καθημερινές ιστορίες τους. Ιστορίες απλές, ανθρώπινες και κυρίως ξεκαρδιστικές καθώς κατάφερναν να αντιμετωπίζουν με χιούμορ ακόμη και τις πιο δύσκολες καταστάσεις. Οι δε ατάκες τους, άφησαν εποχή!

Η σχέση της Μίνας Αδαμάκη με τον κόσμο της υποκριτικής, ωστόσο, είχε ξεκινήσει πολύ νωρίτερα από την παρθενική αυτή επιτυχία της η οποία αποδείχτηκε και η μεγαλύτερη της καριέρας της. Το κορίτσι που γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Βόλο, στους κόλπους μιας αστικής οικογένειας, και είχε πάθος για την λογοτεχνία, ένιωσε τη ζωή του ν’ αλλάζει στην εφηβεία του, το βράδυ εκείνο που παρακολούθησε μια παράσταση του Θεάτρου Τέχνης. Η εμπειρία αυτή ήταν αρκετή να για να δώσει νέο νόημα στη ζωή της, να τής αποκαλύψει έναν ολοκαίνουργιο, μαγικό κόσμο του οποίου επιθυμούσε, διακαώς, να γίνει και η ίδια μέλος. Οι γονείς της, όμως, ειδικά ο πατέρας της, δεν συμμερίστηκαν τον ενθουσιασμό της. Το αντίθετο. Τής ξεκαθάρισαν, ευθέως και ωμά, πως αν γίνει ηθοποιός, θα έπρεπε να τους ξεχάσει.

Η σκληρή αυτή στάση την πλήγωσε αλλά δεν κατάφερε να την απομακρύνει από τις επιθυμίες και τα όνειρά της. Κατάστρωσε ένα οργανωμένο σχέδιο το οποίο θεωρούσε πως μπορεί να έχει επιτυχία. Είπε στον πατέρα της πως θέλει να σπουδάσει στην Αθήνα και πως προτίθεται να εργαστεί για να καλύπτει τα έξοδά της. Ο έμπορος πατέρας της δεν είχε πλέον λόγους να μην δεχτεί. Και κάπως έτσι η δυναμική και αποφασιστική Μίνα έδωσε εξετάσεις, πέρασε στη Νομική και φυσικά έτρεξε κατευθείαν να γραφτεί στη δραματική σχολή του Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν.

Η διαδρομή της στο θέατρο και την τηλεόραση

Ήταν σπουδάστρια της δραματικής σχολής ακόμη όταν κλήθηκε να αναμετρηθεί με τον πρώτο ρόλο της καριέρας της, στο έργο « Η δολοφονία του «Ζαν – Πωλ Μαρά». Και κάπως έτσι ξεκίνησε η διαδρομή της στον χώρο της υποκριτικής η οποία επικεντρώθηκε, κατά την πρώτη δεκαετία τουλάχιστον, στο θέατρο. Το διάστημα αυτό είχε την ευκαιρία να συνεργαστεί με σπουδαίους σκηνοθέτες μεταξύ των οποίων ο Κάρολος Κουν, ο Ανδρέας Βουστινάς με τον οποίο συνυπήρξε σε πολλές παραστάσεις, ο Μίνως Βολανάκης, ο Παντελής Βούλγαρης, ο Σπύρος Ευαγγελάτος και αργότερα ο Γιώργος Κιμούλης, ο Αντώνης Καφετζόπουλος, ο Γιάννης Κάκλέας, ο Έκτορας Λυγίζος κ.α. Έπαιξε κυρίως κωμωδία δοκιμάστηκε, όμως, και σε κλασικά έργα, ακόμα και στο αρχαίο δράμα. Η τελευταία της θεατρική εμφάνιση έγινε στην «Μήδεια» «Μποστ», που ανέβηκε στο Θέατρο Θησείον, την περίοδο 2019 – 2020, σε σκηνοθεσία Νικορέστη Χανιωτάκη, όπου υποδυόταν τον σουρεαλιστικό ρόλο της καλόγριας Πόλυ.

Η μεγάλη επιτυχία που σημείωσαν οι «Τρεις Χάριτες» καθόρισε την διαδρομή της Μίνας Αδαμάκη η οποία θα ασχοληθεί εντατικά, τα επόμενα χρόνια, περισσότερο με την τηλεόραση και λιγότερο με τον κινηματογράφο. Συμμετείχε, μεταξύ άλλων στις σειρές «Το δις εξαμαρτείν», «Άλλη μια φασαρία», «Τζιν και Τσέρρυ», «Άρωμα Σαπουνιού», «Piatsa Κολωνάκι», «Το Κόκκινο Δωμάτιο», «Safe Sex» αλλά και στην «Εθνική Ελλάδος» του Γιώργου Καπουτζίδη ενώ την είδαμε επίσης στις ταινίες «Safe Sex», «Το κλάμα βγήκε απ’ τον παράδεισο», «Οξυγόνο» και «Σούλα έλα ξανά».

Οι μεγάλοι έρωτες και η μοναχική προσωπική ζωή

Όσοι γνώριζαν την Μίνα Αδαμάκη ήξεραν καλά πως πρόκειται για μια γυναίκα που παραδίνεται με πάθος σε οτιδήποτε κι αν κάνει. Η σχέση της με τον έρωτα λοιπόν δεν θα μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση: «Οι έρωτες καθόρισαν τη ζωή μου. Αναζητούσα πάντα κάτι έντονο. Το κλίμα ήταν πιο ανοιχτό τότε. Ήταν όμορφα. Συνέβαιναν πολλά γύρω μας, δεν τα προλαβαίναμε. Όταν είχα μια σχέση ήμουν μέσα στη σχέση» είχε εξομολογηθεί η ίδια σε παλαιότερη συνέντευξή της ενώ αναφερόμενη στους λόγους που δεν έκανε οικογένεια είχε πει: «Ήταν επιλογή μου, αν και μου έτυχαν περιπτώσεις που με ενδιέφεραν. Κάποια στιγμή με απασχόλησε, για λίγο, το θέμα παιδί, αλλά γρήγορα το άφησα. Δεν ήμουν γι΄αυτά. Πίστευα ότι δεν θα είμαι ποτέ ευτυχής μέσα σε ένα γάμο. Είμαι ευτυχής που δεν το σκέφτηκα. Με πιέζουν αυτά τα πράγμα. Άλλωστε η οικογένεια πιστεύω ότι είναι ικανή για τα καλύτερα και για τα χειρότερα»