Tα δάκρυα του Μαρκουλάκη: Στον λόγο της τιμής μου, δεν θέλω να καλύψω κανέναν! Για κανέναν δεν είναι ευχάριστο να του γράφουν “να πάθεις καρκίνο…”

Στην εκπομπή «Πάμε Δανάη!» μίλησε ο ηθοποιός Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης για το κίνημα «metoo» που έχει προκύψει μετά τις καταγγελίες για σεξουαλική παρενόχληση, αλλά και λεκτική και ψυχολογική βία, για τα αρνητικά σχόλια που δέχεται από τους χρήστες των social media, ενώ δεν κατάφερε να συγκρατήσει τα δάκρυα του όταν αναφέρθηκε στις κατάρες.

“Στον λόγο της τιμής μου, δεν θέλω να καλύψω κανέναν ούτε τον εαυτό μου. Δεν μπορώ να πω ότι λέγονται ψέματα, δεν είμαι αυτός που θα το κρίνει… Είναι απολύτως θεμιτή η αγωνία του κόσμου που λέει «μα καλά δεν ήξεραν»; Eγώ προσωπικά για κάποιες ιστορίες δεν έπεσα από τα σύννεφα, έπεσα όμως για κάποιες άλλες. Μου έτυχε περίπτωση μιας συμπεριφοράς κακοποιητικής -όχι σεξουαλικού χαρακτήρα- σε φιλικό μου πρόσωπο. Ζήτησα να παρέμβω, αλλά μου είπε το φιλικό μου πρόσωπο να μην το κάνω. Δε πρόκειται να αποκρύψω τίποτα.

Έχουμε δυο είδους συμπεριφορές. Έχουμε κακοποιητικές συμπεριφορές που συμβαίνουν στα πλαίσια της πρόβας και έχουν να κάνουν με λεκτική και ψυχική βία. Το άλλο είδος έχει να κάνει με κακοποιητικές συμπεριφορές γενετήσιου τύπου. Το ένα κομμάτι είναι κάτι που μπορεί κανείς να το νιώσει σε μια πρόβα. Το άλλο κομμάτι που έχει να κάνει με παρενοχλήσεις σεξουαλικού χαρακτήρα γίνεται πάντα εν κρυπτώ, Δεν τα κάνουμε παρουσία τρίτου, στο φως του ήλιου ούτε καν εν γνώσει των πιο κοντινών μας…

Δεν έχω υπάρξει φίλος και συνεργάτης μόνο με ένα από τα πρόσωπα που καταγγέλλονται αλλά έχω υπάρξει στενός συνεργάτης και φίλος με τουλάχιστον δυο πρόσωπα από αυτά που καταγγέλλονται. Οι πράξεις σεξουαλικού χαρακτήρα γίνονται εν κρυπτώ. Με κανέναν από τους ανθρώπους αυτούς δεν κάναμε παρέα μιας καθημερινότητας, αλλά και πάλι δε μπορείς να γνωρίζεις τι κάνει ο άλλος όταν γυρίζει σπίτι του…

Γνωρίζω γιατί υπάρχει αυτή η επίθεση στο πρόσωπό μου και δεν έχει να κάνει μόνο με τη φιλική και επαγγελματική μου σχέση με αυτούς τους ανθρώπους…Είναι απολύτως ψευδές, δεν είμαι το είδος του ανθρώπου που θα έκανε κάτι τέτοιο όπως και κανένας από το περιβάλλον μου. Δεν έχω εμπλακεί ποτέ ούτε εγώ ούτε κανείς από το περιβάλλον μου σε κανενός είδους συγκάλυψη. Δεν είμαι σε θέση να υπερασπιστώ κανέναν. Είναι πολύ σημαντικά πολλά από αυτά που λέγονται, μερικά μου έχουν σηκώσει την τρίχα κάγκελο. Για κάποια είχαμε ακούσει όμως μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι μπροστά μου δεν συνέβη ποτέ κάτι κακοποιητικό αν είχε συμβεί κάτι θα είχα πάρει θέση…

Δεν αισθάνομαι να λερώνομαι από όλα αυτά που με αφορούν που συμβαίνουν. Πρώτον γιατί γνωρίζω ποιος είμαι, γνωρίζω ότι οι άνθρωποι γνωρίζουν ποιος είμαι και δεύτερον γιατί επειδή βάλλομαι για θέσεις που έχω πολιτικού χαρακτήρα από το 2008 και μετά. Αυτές οι θέσεις μπορεί να είναι για κάποιους απολύτως λάθος, μισητές και αντιπαθείς, παρ’ όλα αυτά τις έχω πάντα εκφράσει με ψυχραιμία και έχω εκφράσει τη θέση μου. Γι’ αυτές έχω ακούσει όλα αυτά τα χρόνια χιλιάδες πράγματα και έχω αντέξει. Για κανέναν δεν είναι ευχάριστο να του γράφουν “να πάθεις καρκίνο… Έχω να σας πω και κάτι άλλο που με κάνει και απορώ. Όταν υποτίθεται ανοίγει μια συζήτηση για τις κακοποιητικές συμπεριφορές, μια πολύ σοβαρή συζήτηση και ο τρόπος με τον οποίο το αντιμετωπίζει ένας άνθρωπος, υπερασπιζόμενος αυτή τη σπουδαία κίνηση του metoo, αντιμετωπίζει αυτή τη κίνηση κακοποιώντας με τέτοιες φράσεις ανθρώπους ανωνύμως στα κοινωνικά δίκτυα, σας ρωτάω, τι ακριβώς έχει καταλάβει αυτός ο άνθρωπος για το τι σημαίνει κακοποίηση; Πώς μπορεί να μιλήσει ένας άνθρωπος για κακοποίηση και να τον πιστέψω ότι το εννοεί ότι θέλει να τελειώνουμε με αυτό; Όταν την ίδια στιγμή ένας τέτοιος άνθρωπος μπορεί και γράφει “να πάθεις καρκίνο, σκρόφα”. Εγώ αυτό δεν μπορώ να το διατυπώσω στο χειρότερο εχθρό μου και θέλω να σας εξηγήσω πως δεν είναι κάτι που πρέπει να υπάρχει στο δημόσιο διάλογο για κανέναν άνθρωπο και για κανένα θέμα…

Και αν πρέπει να ανοίξει μια άλλη συζήτηση και είναι σοβαρή γιατί δημιουργείται κάτι πολύ παρελκυστικό αυτή τη στιγμή σε κάτι πολύ σημαντικό που συμβαίνει είναι ότι δεν είναι δυνατόν να ζούμε σε αυτή τη χώρα με αυτόν τον βαθμό μισαλλοδοξίας. Να μην μπορεί κανείς να αρθρώσει οτιδήποτε, να μην μπορεί να μιλήσει κανείς για το οτιδήποτε, προφανώς να μη μπορεί να βρεθεί σε θέση καταγγελλόμενου για τόσο αποτρόπαια πράγματα και η τάση των ανθρώπων να είναι να σου βγάλουν τα μάτια. Δεν είναι τρόπος αυτός για να υπερασπιστείς το κίνημα me too, λυπάμαι που το λέω, λυπάμαι που πρέπει να φτάσω σε αυτό το σημείο έλλειψης ψυχραιμίας γιατί δεν είμαι ο άνθρωπος που χάνει την ψυχραιμία του. Πρέπει να μείνουμε ψύχραιμοι, ενωμένοι, είμαστε συνάδελφοι, ένας κλάδος, είμαστε άνθρωποι που γίνονται αδέλφια όταν κάνουν παραστάσεις μαζί”.