Ελισάβετ Μουτάφη: Η περιπέτεια της με τον κορονοϊό

Η Ελισάβετ Μουτάφη έδωσε συνέντευξη στο  “Λοιπόν” και στη Ρενέ Σαραντινού και μίλησε για όλα.

Η ζωή σου μοιράζεται ανάμεσα στην Ελλάδα και την Κύπρο, λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων.

Δουλεύω και δεδομένων των συνθηκών και της κατάστασης που επικρατεί παγκοσμίως, είναι κάτι τραγικό αυτό που συμβαίνει με τον ιό Covid-19 και τους θανάτους καθημερινά, το οποίο δεν έχουμε ξαναζήσει. Όμως είμαι σε μια δημιουργική φάση αυτόν τον καιρό, γιατί είναι σημαντικό να δουλεύεις αυτήν την περίοδο και ειδικά στο δικό μας επάγγελμα, που εκ των πραγμάτων, δυστυχώς, περνάει μεγάλο πλήγμα, έχει τραβήξει και τραβάει πολλά. Πηγαίνω στην Κύπρο και μένω 2-3μέρες την εβδομάδα, αλλά την τελευταία φορά που πήγα, έμεινα έναν μήνα, γιατί έπρεπε να βγάλουμε επεισόδια, δεν γινόταν διαφορετικά με τα μέτρα και το lockdown εδώ, ήταν επικίνδυνα τα πράγματα. Δεν άξιζε τον κόπο να πηγαινοέρχεσαι συνέχεια, γιατί μπαίνεις σε μια διαδικασία πιο επικίνδυνη σε σχέση με τον ιό, κι έτσι συμφωνήσαμε να μείνουμε εκεί, να κάνουμε κάποια γυρίσματα, καθώς τότε εκεί δεν υπήρχε lockdown, οπότε ήταν μια περίοδος “φοιτητική”, που εγώ δεν την έχω ζήσει. Μαζί με τους Ελλαδίτες ηθοποιούς εκεί, ήμασταν μια παρέα και περάσαμε όμορφα. Επικοινωνούσα με τους δικούς μου ανθρώπους, μου λείπανε, αλλά δεν ήταν τραγικό, μπορούσαμε να κάνουμε υπομονή. Πριν από αυτό είχα καθίσει στο σπίτι μου 14 μέρες καραντίνα, επειδή είχα κολλήσει τον ιό.

Πώς πέρασες την 14ήμερη καραντίνα νοσώντας από Covid-19;

Ευτυχώς το πέρασα πολύ ελαφριά. Ήταν τρομερές κι απότομες αλλαγές στην καθημερινότητα, αλλά το σημαντικό είναι ότι είμαστε όλοι καλά. Τώρα θα ξαναφύγω για 10 μέρες για γυρίσματα και θα επιστρέψω για τα Χριστούγεννα.

Μίλησέ μου για την εμπειρία σου με τον ιό, στην αρχή όλοι πιστεύουν ότι δεν πρόκειται να κολλήσουν… Είναι “ευχάριστο” το ότι νόσησες ήπια.

Έτσι πιστεύουμε όλοι… Είναι ευχάριστο, χωρίς εισαγωγικά, γιατί νιώθω καλύτερα που το έχω περάσει, δεν κόλλησα τους δικούς μου, ούτε τον Μάνο, κανέναν, ήμασταν πολύ τυχεροί, κι αυτό είναι πολύ σημαντικό.

Πώς σκεφτόσουν τον κορονοϊό πριν μάθεις ότι είσαι θετική στο ιό;

Όπως τον άκουγα, ότι κάποιοι ήταν ασυμπτωματικοί ή το πέρασαν ελαφρά, κι άλλοι που έφευγαν από τη ζωή. Ακούω την άποψη του ειδικού, αυτού που το έχει περάσει, όχι τις θεωρίες, απαξιώ. Εγώ το πέρασα πολύ ελαφριά, δεν φοβήθηκα, δεν είμαι αρρωστοφοβική, όμως στην καραντίνα, όταν άκουγα τις ακραίες περιπτώσεις στην τηλεόραση την έκλεινα, όσο ήμουν μόνη μου σπίτι κι έφερα τον ιό, τρόμαζα λίγο. Ήμουν μόνη στο σπίτι μου, με το σκυλί μου, ο Μάνος ήταν στο εξοχικό μας, για να μην κολλήσει, κι εκείνος σε καραντίνα. Το πιο άσχημο ήταν όταν συνειδητοποιείς ότι οι άνθρωποί σου δεν μπορούν να σε πλησιάσουν, έρχονταν απ’ έξω με μάσκα και γάντια, να μου αφήσουν κάτι κι έλεγα: “Μπες στο ασανσέρ για ν’ ανοίξω την πόρτα”…είναι άγριο. Νιώθεις ότι φέρεις κάτι που μπορείς να μολύνεις τον άλλο και να πεθάνει, κάτι που δεν είχαμε ζήσει μέχρι τώρα.

Ο κατ’ οίκον περιορισμός, λόγω αυτού που περνούσες, σε πήγε στο απόγειο της μοναξιάς;

Ακριβώς. Δεν είναι απλώς ότι μένεις μέσα, είναι ότι ο άλλος έρχεται απ’ έξω ντυμένος ρομπότ για να σου αφήσει κάτι απ’ έξω, κι αυτό είναι τρομακτικό, αλλά δεν μπορεί να γίνει αλλιώς.

Φτάνεις στον πάτο της μοναξιάς;

Ναι, αν το σκεφτείς πιο βαθιά, αλλά ξέρεις ότι σε δύο εβδομάδες θα δεις ξανά τους δικούς σου, αν όλα πάνε καλά, μιλάς στα τηλέφωνα…

Είχες μεγαλύτερο φόβο για να προφυλάξεις τους άλλους και να μην κολλήσουν, απ’ ότι για την κατάστασή σου;

Φυσικά, πολύ μεγαλύτερο φόβο, γιατί δεν ξέρεις πως λειτουργεί στον καθένα ο ιός, εγώ το περνούσα ελαφριά.