Καταφέρατε να τον αναγνωρίσετε;
Στη φωτογραφία βλέπουμε το Νίκο Πολυδερόπουλο στην παιδική του ηλικία!
Ποιος είναι ο Νίκος Πολυδερόπουλος
Ο Νίκος Πολυδερόπουλος γεννήθηκε στις 7 Μαΐου του 1987 στο Κάτω Μαζαράκι Αχαΐας.
Μιλώντας για τα παιδικά του χρόνια σε συνέντευξή του στο περιοδικό ΟΚ! είχε πει:
«Είμαι δυσλεκτικός και στο σχολείο δεν μπορούσα –και δεν μπορούσαν και οι άλλοι– να κατανοήσω τι είναι αυτό που έχω. Πέρασα δύσκολα χρόνια, µε πολλή τιμωρία από τους καθηγητές. Ποτέ δεν έμαθα ορθογραφία. Μέχρι σήμερα κάνω λάθη. Η κατάσταση στο σχολείο µε έκανε να πάρω την απόφαση να φύγω για την Πάτρα. Οι γονείς µου τότε δεν καταλάβαιναν ότι εγώ δεν ήθελα να πάω σχολείο γιατί οι καθηγητές µε χτυπούσαν.
Θυμάμαι ότι οι δικοί µου µου έλεγαν: “Πρέπει να διαβάσεις. Όλοι διαβάζουν και εσύ όχι”. Για να καταλάβεις, η μάνα µου µε έστελνε Αγγλικά και εγώ την κοπανούσα και πήγαινα να μαζέψω λουλούδια για να τα δώσω στους καθηγητές και να περάσω τα μαθήματα στο Γυμνάσιο. Ένιωθα λοιπόν γενικά μια πίεση µε αποτέλεσμα να έχω τάσεις φυγής».
Ακόμα, είχε προσθέσει ότι: «Έμενα σε ένα υπόγειο το οποίο δεν είχε ρεύμα και εγώ ζεσταινόμουν από τον λέβητα. Το είχε η αδελφή μιας φίλης µου. Θυμάμαι ότι τότε έδινα 50 ευρώ τον μήνα και σκέψου ότι το κράτησα μέχρι και όταν πήγα φαντάρος. Επειδή ανήκω σε πολύτεχνη οικογένεια, έπαιρνα από τον στρατό 55 ευρώ και κάπως έτσι πλήρωνα το ενοίκιο.
Το σημαντικό σε αυτή την ιστορία είναι ότι δεν σταμάτησα να νιώθω την αγάπη και τη φροντίδα από την οικογένειά µου. Απλά προσπάθησαν µε πίεση να µε κάνουν να καταλάβω κάποια πράγματα και εγώ αντέδρασα. Πιστεύω ότι στην περίπτωσή µου οι γονείς µου είχαν πάντα τη σιγουριά του τύπου “θα τα καταφέρει”».
Η πορεία στην υποκριτική
Εκπαιδεύτηκε ως θερμοϋδραυλικός και εργαζόταν σε οικοδομή ως λαμαρινάς και υδραυλικός. Η πορεία του στην υποκριτική ξεκίνησε το 2009, όταν ένας φίλος του, του πρότεινε να συμμετάσχει ως βοηθητικός ηθοποιός στη σειρά του Ant1 “Λόλα”.
Τελικά, ο Νίκος Πολυδερόπουλος αποφάσισε να σπουδάσει ηθοποιός, ενώ παράλληλα με τις σπουδές του εργάστηκε και ως μοντέλο.
«Έχω τελειώσει θερμοϋδραυλικός και φτιάχναμε ένα κτίριο με λαμαρίνες και εξαερισμούς πριν μπω στην υποκριτική. Ήρθε μια πρόταση από έναν φίλο μου να πάω να κάνω κάπου τον κομπάρσο και έτσι ξεκίνησα. Μετά είδα ότι μου αρέσει, πήγα στη σχολή και ήρθαν όλα τα υπόλοιπα», είχε εξηγήσει σε συνέντευξή του στην εκπομπή “Mega Καλημέρα”.
Στην ίδια συνέντευξη είχε αναφερθεί και στα επαγγέλματα που είχε κάνει πριν γίνει γνωστός: «Ο πατέρας μου είχε φορτηγό, δούλευα σε φορτηγό, έχω δουλέψει σαν σερβιτόρος, μπάρμαν, δημόσιες σχέσεις. Σερβιτόρος από κλαρίνα μέχρι μπουζούκια, δηλαδή τα πάντα έχω κάνει. Πολύ παλιά είχα κάνει και κάποιες φωτογραφίσεις σαν μοντέλο ενώ είχα πάει και δυο φορές σε επιδείξεις του Ασλάνη και του Αποστολόπουλου».
Κατά την διάρκεια της καριέρας του ως ηθοποιός, έχει συμμετάσχει σε αρκετές τηλεοπτικές σειρές και θεατρικές παραστάσεις.
Συγκεκριμένα έχει λάβει μέρος στις τηλεοπτικές σειρές: “Το αμάρτημα της μητρός μου”, “Μπρούσκο”, “Το Τατουάζ”, “8 Λέξεις”, “Μόλις Χθες” και “Μαύρο Ρόδο”.
Στο θέατρο έχει παίξει στις παραστάσεις: “Ζείτε Παίδες Ελλήνων”, “Μπαμπά μην ξαναπεθάνεις Παρασκευή”, “Toc Toc”, “Βρε καλώς τους”, “Ποντικοπαγίδα” και “Ανδρική Νοημοσύνη, Οξύμωρο;”. Αυτή την περίοδο συμμετέχει στην παράσταση “Μάρτυρας κατηγορίας”.
Ο θάνατος του αδελφού του και η σχέση του με τον Θεό
Ο ηθοποιός έχει τρία αδέλφια τον Πάρη, τον Παναγιώτη και τον Παντελή. Ο μικρότερος αδελφός της οικογένειας, ο Παντελής, έφυγε από την ζωή σε ηλικία 28 ετών, έπειτα από ανακοπή καρδιάς που υπέστη ανήμερα των Χριστουγέννων.
Ο Νίκος Πολυδερόπουλος έχει μιλήσει και για την σχέση του με τον Θεό. Στη συνέντευξή του στο “Mega Καλημέρα”, είχε πει για τις μέρες που περνά στο Άγιο Όρος ότι: «Μου αρέσει αυτή η ζωή. Παίρνω δύναμη από τον Θεό και από εμένα. Πιστεύω στον Θεό και τον άνθρωπο. Αγαλλιάζει η ψυχή μου εκεί, κλείνομαι στον εαυτό μου και κάνω την αυτογνωσία μου. Μου κάνει καλό αυτό».
Την φωτογραφία από την παιδική του ηλικία, την είχε ανεβάσει ο ίδιος ο Νίκος Πολυδερόπουλος στις 13 Σεπτεμβρίου του 2021. Στη λεζάντα του post είχε γράψει: «Σε αυτή την φωτογραφία ήμουν ο χειρότερος μαθητής της τάξης. Ή Τουλάχιστον έτσι έλεγαν οι δάσκαλοί μου. Έλεγαν, θυμάμαι, πως δεν θα μάθω γράμματα ποτέ και πως δεν θα τα καταφέρω στη ζωή μου. Όμως, γνώριζα το πιο σημαντικό… Γνώριζα να ονειρεύομαι! Καλή σχολική χρονιά στους μικρούς ήρωες του αύριο!».
